ข้อความต้นฉบับในหน้า
๕๐ (4) ตำนานเมืองสุวรรณโคมคำ
ภาคผนวก
พงศาวดารโยนก
ตำนานเมืองสุวรรณโคมคำ
“เริ่มตำนานด้วยการกล่าวถึง “พญานาค” ซึ่งเป็นสัตว์ที่เป็นที่
นับถือของผู้คนทางภาคเหนือ และผู้คนสองฝั่งโขงมานานแสนนานแล้ว”
จากตำนานเมืองสุวรรณโคมคำ
อันเป็นที่ตั้งของเมืองเชียงแสนเหนือ ได้
กล่าวไว้ว่า เมื่อน้ำล้างโลกสิ้นกับไปแล้ว ได้
เกิดภัทกัปนี้ขึ้น เกิดภูเขา และลุ่มน้ำต่างๆ
ผืนแผ่นดินกว้างใหญ่ในแว่นแควนมิถิลา หรือ
จีนในปัจจุบันนี้ ได้มีห้วงน้ำขนาดใหญ่มหึมา
อยู่หลายแห่ง ห้วงน้ำใหญ่เหล่านั้นเป็นที่อยู่
อาศัยของหมู่นาคทั้งหลาย พญาแห่งนาค ๒ ตัว
ตัวหนึ่งชื่อ ศรีสัตนาคะ เพราะมีบริวารถึง
๗ โกฏิ อีกตัวชื่อ นหุตนาคะ เพราะเป็นใหญ่
ในน่านน้ำฝ่ายใต้ คือหนองแส ทั้งสองเป็น
สหายกัน
“กาลเมื่อภัทกัปนี้ตั้งได้อสงไขยเศษ
แสนปี จักมีพระยาศรีสัตนาคราชอันมีบริวาร
พระกุกกุสันโธพุทธเจ้า ซึ่งเป็น ได้ ๗ โกฏิ อยู่ ณ หนองกระแสหลวงใน
พระพุทธเจ้าพระองค์แรกในภัทกัปนี้ เสด็จมา มิถิลารัฐนั้น มาขุดควักหนองนี้ให้เป็นแม่น้ำ
ใหญ่ ไหลล่องไปถึงมหาสมุทร หนองนี้จักแห้ง
ทรงพยากรณ์ไว้ว่า