กฎแห่งกรรมในการค้าขาย : หน้า 35/110

กฎแห่งกรรม ๑๗. ค้าขายเอากำไร การเป็นพ่อค้าขายของเอากำไร ถือว่าบาปหรือไม่ ? ไม่ว่าจะเอากำไรหรือไม่ก็ตาม ถ้าขายสิ่งของต้องห้ามละก็ บาปแน่นอน สิ่งของต้องห้าม ได้แก่ ๑. ค้าอาวุธ (สัตถวณิชชา) ๒. ค้ามนุษย์ (สัตตวณิชชา) ๓. ค้าสัตว์เพื่อนำไปฆ่า (มังสวณิชชา) ๔. ค้าน้ำเมา (มัชชวณิชชา) ๕. ค้ายาพิษ (วิสวณิชชา) ส่วนการค้าขายอย่างอื่นนอกนั้น ถ้าเอากำไรตามสมควรก็เป็น ค่าแรงชนิดหนึ่ง ไม่บาป สิ่งที่ต้องคำนึงถึงอย่างมาก คือ เจตนา เวลาค้าขาย ถ้าเราอยากได้กำไรมากๆ จนกระทั่งได้มีการกักตุนสินค้า ขึ้น การกักตุนทำให้ประชาชนเดือดร้อน เพราะว่าไปกักตุนของจำเป็น แก่การยังชีพ เช่น ปัจจัย ๔ อันได้แก่ อาหาร เสื้อผ้า วัสดุก่อสร้างบ้าน เรือน ยารักษาโรค ซึ่งไม่ใช่ของฟุ่มเฟือย ถ้ากักตุนหรือค้ากำไรเกิน ขอบเขต อย่าทำ จะแบกบาป เพราะว่าเป็นความเดือดร้อนของเพื่อน ร่วมโลก แสดงว่าเราขาดความเมตตา กรุณา เป็นบาปติดตัวที่ทำให้ เราเกิดต่อไปอีกกี่ชาติๆ เดือดร้อนทุกชาติ ไม่ว่าจะไปอยู่ที่ไหน การทำ มาหากินจะฝืดเคืองไปหมด มิหนำซ้ำเมื่อเราเป็นทุกข์เดือดร้อน บาปที่ เราก่อไว้จะไปบังตาบังใจ ทำให้คนอื่นไม่มาช่วยเหลือ จนกว่าบาปนั้น จะอ่อนกำลังลง การค้าขายของจำเป็นอื่นๆ ก็เหมือนกัน เช่น อุปกรณ์การเรียน ของเด็กๆ ค่ารถโดยสาร ซึ่งเป็นความสะดวกสบายของประชาชน เป็น ของจำเป็นแก่ชีวิต อย่าไปโก่งราคา อย่าไปกักตุน เพราะเป็นบาป ห ล ว ง พ่ อ 35 ตอบ ปั ญ ห า