ข้อความต้นฉบับในหน้า
กฎแห่งกรรม
๓๖. ทำอย่างไร จึงจะเกิดมารวย
ผมเกิดมาทำไมแสนจะยากจน เมื่อสมัยต้นๆ ชีวิต เคยผิดศีลข้อ
๒ ไว้มาก คืองัดแงะขโมยเงินขโมยของมีค่าของเพื่อน
บ้านไปขาย ผมขโมยเพราะจนจริงๆ ไม่ใช่ขโมยโดย
สันดาน ความจำเป็นมันบังคับ แต่ถึงอย่างไรก็ได้ชื่อว่า
ขโมย ปัจจุบันก็ยังยากจนอยู่ การทำบุญทำทานการ
สร้างกุศลตามที่เขาบอกบุญมายังทำอยู่เรื่อยๆ ถึง
กระนั้นก็ตาม ชีวิตก็ยังฝืดเคืองอยู่ บุญไม่ส่งผลบ้าง
เลยหรือครับ ?
สำหรับเรื่องนี้ที่ถามว่าทำไมถึงยากจนนัก ขออาศัยคำตอบที่
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเคยให้ไว้กับสุภมานพ บุตรของโตเทยยพราหมณ์
ซึ่งมากราบทูลถามว่า
“พระพุทธเจ้าข้า ทำไมคนบางคนในโลกนี้เกิดมารวย บาง
คนจนทั้งชาติ”
พระพุทธองค์ทรงตอบว่า “ใครทำทานมาดีคนนั้นก็รวย ใคร
ไม่ให้ทานจะยากจน”
อธิบายว่าเมื่อเราให้ทาน สิ่งที่ให้ที่เป็นส่วนหยาบก็คือ
สิ่งของที่เราสละไป ส่วนละเอียด ก็คือเราฆ่าความตระหนี่ได้สำเร็จ
จนสามารถสละทรัพย์สิ่งของไปได้ ทันทีที่ฆ่าความตระหนี่ในใจได้สำเร็จ
บุญก็ก่อเกิดขึ้นในใจเดี๋ยวนั้นเลย เป็นบุญจากการให้ทาน ชนิด
ตัดขาดออกจากใจ
บุญชนิดนี้พอเกิดขึ้นมาแล้วจะมีคุณสมบัติอยู่อย่างหนึ่ง คือ
สามารถดึงดูดทรัพย์สมบัติได้ เกิดอีกกี่ภพกี่ชาติบุญนี้จะติดตัวไป
พระภาวนาวิริยคุณ 60 (เผด็จ ทัตตชีโว)