กฎแห่งกรรม: การเลี้ยงสัตว์และบาป หลวงพ่อตอบปัญหา เรื่อง กฎแห่งกรรม หน้า 101
หน้าที่ 101 / 110

สรุปเนื้อหา

บทความนี้สำรวจเกี่ยวกับบาปของการเลี้ยงสัตว์เพื่อขาย โดยเฉพาะการเลี้ยงหมูและไก่ ครอบครัวที่เลี้ยงสัตว์อาจไม่ได้ตระหนักถึงบาปที่เกิดขึ้นจากการมองสัตว์ในแง่ของผลประโยชน์ ความคิดเอาเปรียบส่งผลให้เกิดนิสัยที่ไม่ดี และพระพุทธองค์ได้ถือว่าอาชีพนี้เป็นมิจฉาอาชีวะ ซึ่งอาจส่งผลให้มีเวรกรรมติดตัวในภายภาคหน้า

หัวข้อประเด็น

-กฎแห่งกรรม
-การเลี้ยงสัตว์
-บาปจากการขายสัตว์
-มิจฉาอาชีวะ
-ผลกระทบของความคิดเห็นแก่ตัว

ข้อความต้นฉบับในหน้า

กฎแห่งกรรม 50. เลี้ยงสัตว์ขาย ไม่ได้ฆ่าบาปไหม ครอบครัวผมเลี้ยงหมู เลี้ยงไก่ แล้วมีคนมาซื้อไปฆ่าขาย ผมจะ ได้รับผลเป็นบาปหรือไม่ ? ได้รับแน่ๆ เพราะการเลี้ยงสัตว์ เริ่มต้นก็ทำบาปด้วยการกักขัง สัตว์เป็นประการที่หนึ่ง ประการที่สองคนที่เลี้ยงสัตว์เพื่อขายให้เขาฆ่า นี่ความคิด เห็นมักวิปริตผิดไปจากคนอื่นๆ คือคนทั่วไปเขาเห็นลูกไก่ออกจากไข่ เขามักคิดกันว่า เจ้าตัวนี้ขนฟูน่ารัก แต่เจ้าคนเลี้ยงไก่เพื่อขายให้เขา ฆ่าไม่มองเห็นอย่างนั้น เขากลับเห็นว่าเจ้าตัวขนฟูนี้ อีก ๒ เดือนข้าง หน้าเนื้อมันคงจะหวาน กระดูกมันคงจะกรอบอร่อย เอาไปขายจะได้ ราคาดี กำไรมาก เราจะรวยเพราะเลือดเนื้อของเจ้าไก่พวกนี้ คนเลี้ยงสัตว์ มองสัตว์ที่เขาเลี้ยงเอาไว้ ด้วยความคิดจะ เอาเปรียบ คิดเห็นแก่ตัว มองทีไรก็คิดอย่างนั้น เพราะฉะนั้นความคิด เอาเปรียบ คิดเห็นแก่ตัว จึงพอกพูนขึ้นเรื่อยๆ แล้วก็ติดเป็นนิสัย เป็น สันดานในที่สุด เพราะฉะนั้นในวงการผู้เลี้ยงสัตว์ จึงมักมีเรื่องกระทบกระทั่ง กันมาก เนื่องจากความคิดเอาเปรียบ คิดเห็นแก่ตัว ฆ่าฟันกันตายง่ายๆ โกงกันง่ายๆ มีเรื่องขึ้นหน้าหนังสือพิมพ์หน้าหนึ่งบ่อยๆ มิหนำซ้ำ พระพุทธองค์ยังจัดอาชีพนี้เป็นมิจฉาอาชีวะ คือเป็นอาชีพที่ไม่ควรทำ อย่างยิ่ง เพราะจะทำให้มีเวรติดตัวข้ามภพข้ามชาติไปมาก และยาว นานทีเดียว หลวง พ่อ 101 ตอบ ปัญหา
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More