ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค- ปรมตุณญสาย นาม วิชาทมิฬกัลวณานาย มหาภูฏคสมฺมตาย (ทุติโย ภาโค) - หน้าที่ 186
วิชาทมิฬคู สาวนานุภาย
ออกโง อนุเทพกีปติ ทาสสนโด สกาลครติออิถินา ธุรว์วัย
ปริโภกหลส ๆ ปริมาณนี ปริมาณคติ ๆ วิติศาสตรดิ ดอก
สนุติคปฏจุปนานเสน วารปรายณีโท เกิด ๆ อบเร ปน
อุณหาสนบด วานฑติ ๆ นิวรวิภุมนัน หิ อปปุตต ภาวนา
ผรณปีตโยโต อาวติยา นิชชนาสน กายิลมณี น วิเนทติอเวที
อิริยปฏลน โหติเลย ๆ วิติศาสตรผญา ปน ยาจลุกวิฏิกภู-
รณเวลาวาสน ๆ อถวาย ๆ คมนโด้ ยาว สมุมภูนา มนติยาโร
เโง วาโร เวรา วิติศาสตรา กมมูจราณ มนติธีวา ๆ นิชชน-
สมุพานิด ชนสมพธิรานิ ๆ เตน อุปฏิญณติ อุปปาทุตติ
คปปิโคมสติ ๆ ตโตย๚ วิติวจาสาน ยังวิทวาน
อิฐวาม ปวิคาลส วา มนภูนโคสุต อุปกรณ์ ๆ รวมมา
ฉคุงทอเป ปาโล เอวมปี สัจดี ปฏิทลตาปจุนาวณาย
สมวงศาสุนติคู ปาทชมร โคพิทธจาทสมบูรณูติอาทิ วัคคุปติ
ทุภูพิ ๆ ตตด ปจดกธรณนี ภมิอา วิริยภูตคู่ อุตริตพัฟ
ฉิมิกาอิทอดกุรมนา ๆ ชุตกา ชุตทุกวลิไส ๆ อุปเทดุตติ
ทุสิตต ๆ ตโตติ ติโต ติโต ๆ อปปกทา อุตุปราวาตติ