ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - ปรมฤๅคูณสาย นาม วิริยะมกิคล้าวคุณนาย มหาศรีสมมตาย (ฤๅใด ภูโก) - หน้าที่ 137
พรหมวิหารนิเทศ วณฉนฺ
อาหารภูติกิจกิน ณ เอกมิฌาติ อาฆา ปญฺญติธมฺมาสนฺ
สตฺโต อนฺกา วา สตฺโต อารมฺมณฺญํ ๆ ปญฺญตฺติธมฺมสนฺติ
ปญฺญตฺติสลฺโยขฺฺงามมวเสน อามนฺฑเจต สติคาถ โหนฺอูฏอทําน
ภวานาย สุภาพํ สาธาทํ ญาติ คตินฺ ตมปน สุพเภ สพเภ อนฺจจา
วิปสมาย อนิจจลฺลกุณฺคาหญํ วิย อุปประชามณํ ๆ สตฺโตปฺญติตํ
เวอํ ปาณาภานํ คฤหํติทุกฺขํ ทกฺฺรฺพฺพํ ๆ อุปาเร วา ปญฺญตํ
อามมุณฺตมฺวาน ตกฺกํสํสมํเททํสิทธิํโตติ อธิริปาโย
เอกํ อาวาสํปริจฉนฺทิตํวา เอกํ สตฺโต เมตฺตํพรึสามิติ
เวอํ ญาณนํ ปริจฺฉนทํ คตวา เอกา รจนา ปริจฺฉนทิตฺพฤฒํ
โโยนา ๆ รจนา คฤฑ๎ฒน รจฺวาสิน สตฺโต คฤฺฑํ ๆ ยา
เอกํ กสิ เอกํ สพฺพฤตา ๆ สนิทนํ โิตํ คสิณํ โคลินฺชญาํ นิสฺสนฺโท ฐิตํ ชํสนํ โถํ
นิสฺสนฺทผลสํพลาสา อารุปา อุรูปานิสฺสนฺธานํ ปรํวิรวา
สิขฺนโต ๆ เถฺติ วินา อสจุนโต เกจิ ๆ สมา ฌติฺตํ นิสฺสนฺโต
รูปฺฐานสมํวีณี เหฺฤภฺูมิไน ติณฺนํ อติณฺนูวา จิตฺตํสา อุเปนฺพาหพุผุ-
วิกฺรา นอิรสฺสาติ ทุสฺสติ ฯ ตเมว อุตฺติ ฯ อุปมาย ปากฏฺรํ