คำสอนจากปรมฤตบุญสาย : หน้า 200/350

ประโยค - ปรมฤตบุญสาย นาม วิสุทธิภิรมคัลวณานาย มหาวีถสมโมตาย (ฤดูใส ภาโก) - หน้าที่ 200 วิสุทธิภิรมคู สวณนานาย สมาโขปรีทีน ปณิธินุติ ตนกฤติอิทธิยาปสมาโขปรีทีนํ ๆ ชิตนุติ วา กายสงทานิ ธูปมนํ ธูมิ ธูมํ ขน สถิถาอสน อวุฐานปรีทีนํ ๆ ปณิธินุติ ปจูมนิตํ ปจูมนํ ปลม สถิถาอสน อวุฐานปรีทีนํ ปณิธินุติ ปจูมนํ วินิพุตฤชิวา ปลดสติํ ยาา เอโกติอาณา ปาโยนาถ สถุทธฤวรณาสน วฑฺฒิตวาดู อิทนี ภาวคติวิวนานสน ทุปตุวาตู เอาํ โคมาคฤสาทอํ วีฎํ ฤดุ โปสัมฤตอํ สมอปอปรีหุนาย คณิกฤตฤตุกตปูป- ศสุขอที สวณํเสนุตํ มุจฺจปอปรีพรหมนาย คุณทํฤตุกตกูป- สุกอที สวณํเสนุตํ วิชิต มนุติตํ สิติสํ หุติวา มิตํ มนุตํ มนุตตํ มนุตติํ ตนมานํ ฏานาวาตํ คฤติํ สุญา นอนตรายาติ ยาน องฺคปุเจจุณาติ อุปภาย คฤติํ สมญา มต- มุตตายา คฤติํ สเนิ่นนาสสด อันวุฒตํ วิภิตวาตํ คฤติํ มาส ภาคโล กฤวํ เถนาวาํ มัสสญาํ ปาวตติติํ ฆปพระิศสุปํ อปริกติํ- กมมุตตํ สสุนวิโกลนฺดนฺ ลนฺคติสมุกฺขูนานํ วิพุธจูนํ วิวํนํ า ฃาํ ปจิครฺจํ โหยวกติํ มนุตํ กฤสิ ฤดุโส ปาโยณากุนุตํ ๆ สถิถทฺสบุญาติ อุตตฬา สถิตสญฺญา วาณูติํ วาโหราเสนํ ปุตตํ สิมฺปานโตํ ฑฑํ อนุคราถํ อุทกมวรมํ อการาโต มนิวํโศกํ สมุนฺทาน โตํ ๆ เอวา กิ สติ ยาวัฑุตโตปมุตฺเตน โอปมยุโยตุ โอญฺญทกํ สินคุณติ