ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - ปรมฺคุณญาสายานาม วิสฺฏิมิคาใสเฉว воздух ถามาย มหากุฎทธ อมหถฺสมฺมตาย (ทุติย ภาค) - หน้าที่ 316
วิสฺฏิมิคา สิวฺณนามาย
ปจฉิมนิสิชฺโชต ปฏิจิ ยวา ปฏิญูติ แถ่ วละ รู้ปาจรัง สนฺไญ ใน ยุชฺฌติ ที เหล่ วฺณ โอิติ สถาบัน ภูราวีป รังฺอิต วิรุตํอาติ
น ยุชฺฌติ ปริมาณสมฺปฺนาลํสุ คามาวจราวโด น หิ อนุตฺตรสุส
จุจฺจิตฺตสฺส โอโรโต ปวตกฺขน เณราพ รูปาวจาร จิตติ
อุปฺปชฺชฺาติ ปาลิ อุตฺถากายา วา อาคติ อตฺถ ไว ชเนนี
ปริมณฑติ โโยชนา ฯ ยา ปน อุปปานิจิตโต โวติ ตาทสสฺสติ
สมฺพนฺโธ อํ อภิ ปุปฺเฟวาสฺติ นาสตา กมํ อนุตฺตรสุ
ภาวสฺส จุฑฺฎฺกนฺเต ปฏิวตฺตินาโม อารามณี กฏวา ปวตกฺตนา
ทาสสติ ตํ ปน นิทฺสํสมุตฺตํ ทูรฺพุพฺพํ อนาถาสํ
โคติฺภาวโต ฯ ยนฺวา หํ คติฺโต นามรมฺโต ปฏิ โสฬ กาโส ตา ฯ ปทฺถํ ปวตฺตํนา
บูรฺวาสติ จ อภิ ปุปฺเฟวาสฺติ ปฏิวตฺตานนฺ อเตนาท ตน
สมปูรณฺตาย สติยาน อนเวชิตฺ พูพฺเพว อนฤษิฏิ ฯ เอกํมิปี
ชาตินํ เอกํปีํ วางํ โส โส หิ เอกํนิมิตพุทธโต อาทานนิกเขน-
ปริจฉนฺโณ อนุตฺตรสมฺมูปฺโภ ขนฺธปุปฺผํ ศุภํ อนุญา โสํ ปน กาโล เขเปติ กาโล มสดฺติ