สาระนามในวรรณกรรมไทย : หน้า 133/419

ประโยค - สารๅํๅฤๅๅๅๅๅๅนาม วินิฉัฎ สนมุตปกาศิๅา ฆุณุณๅดๅ ( ตำโส ภาโค ) - หน้าๅที่ 132 เวสน อพีโร ฆ ษโณโทวาทุงาสหุดา โอกาเสๅ โสภสๅ ราหๅโว่ว วัดโต ฏ เอนดๅ โสภสๅ ริๅ ทุงฅสหุดาñ ปริฉัฎนึกชมไทย ทสูเสๅฯ ตๅมๅ ทุงฅสหุดาโต พิธี นิสินโน อนปๅดึ น ฆโรด สต็ๅ ฅาญสุข ราหภาโว โสภสๅ รหสมพวกาโวโตฯ อิ่มๅ่ง ฅิ สิๅฅาบาเทา อุปปัฑฅาโต โสภสๅ ริๅเยว อธิปฅโปโตๅ ปลๅยๅ ปน ฅาญสุข ราโๅ ฅอๅทุธรรๅๅนๅ ฅุๅดๅๅ เกณฑ์ ปๅ ฑลังฅ ษๅ อภิษฅๅๅ ฅาๅ อุปฅาเคาะๅ โอกาส ฅาญสๅ ริๅ ฑๅวๅส " ฅุๅฅิ พๅฅ ฅวๅ รๅ ฅอๅ ฅิๅ ตีน ด ฅหาๅพูนฯ" น ฅิ อุปปฅๅึน สุๅๅษ ไทๅๅสมๅๅ ฅๅๅ ฅูๅท ถๅๅยนฅโๅโมติ คัๅๅๅๅๅ เอืม่า นิๅปฅิ ชิว๎วา นิๅฑายฅโโมฅิ คัๅๅๅๅๅ คีๅๅๅๅๅ ฅูๅๅๅๅๅ คณิๅๅๅๅๅๅๅๅ ฅูๅๅๅๅๅๅๅๅๅ น ฅิๅฑายฅโมฅิ คฤๅๅๅๅๅ คีๅๅๅๅๅๅ ฅูๅๅๅๅๅๅ คณิๅๅๅๅๅๅๅๅๅ คัๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅ น ฅิๅฑายฅโมฅิ คัๅๅๅๅๅ คีๅๅๅๅๅๅ ฅูๅๅๅๅๅๅ คณิๅๅๅๅๅๅๅๅๅ คัๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅ น ฅิๅฑายฅโมฅิ คีๅๅๅๅๅ ฅูๅๅๅๅๅๅ ฅูๅๅๅๅๅๅ คณิๅๅๅๅๅๅฅๅๅๅ ฅูๅๅๅๅๅๅ วจิตๅๅๅๅ"อุปฅอาญาๅ ๎ จิโ๎ วา นิๅสิโน ภาค โอฅๅเค๎ๅว วดๅ ๎ ปริๅสมๅๅๅภูป วิๅ นิๅชู๎วา นิๅฑายฅโโมฅิ