สาระนามในวรรณกรรมไทย สารตฺถทีปนี นาม วินยฎีกา สมนฺตปาสาทิกา วณฺณนา (ตติโย ภาโค) หน้า 133
หน้าที่ 133 / 419

สรุปเนื้อหา

บทความนี้เจาะลึกถึงสาระนามในวรรณกรรมไทย โดยการวิเคราะห์แนวคิดและความหมายในบทประพันธ์ที่ส่งผลต่อวัฒนธรรมและภาษาไทย ซึ่งนำเสนอได้อย่างน่าสนใจ อาทิเช่น การศึกษาเกี่ยวกับการใช้ภาษาที่เป็นเอกลักษณ์ในงานเขียนต่างๆ และความสำคัญของการสื่อสารในวรรณกรรม ที่ช่วยยกระดับความเข้าใจในวรรณกรรมไทยได้อย่างชัดเจน.

หัวข้อประเด็น

-การวิเคราะห์สาระนาม
-วรรณกรรมไทย
-ความหมายในบทประพันธ์
-ภาษาไทย

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - สารๅํๅฤๅๅๅๅๅๅนาม วินิฉัฎ สนมุตปกาศิๅา ฆุณุณๅดๅ ( ตำโส ภาโค ) - หน้าๅที่ 132 เวสน อพีโร ฆ ษโณโทวาทุงาสหุดา โอกาเสๅ โสภสๅ ราหๅโว่ว วัดโต ฏ เอนดๅ โสภสๅ ริๅ ทุงฅสหุดาñ ปริฉัฎนึกชมไทย ทสูเสๅฯ ตๅมๅ ทุงฅสหุดาโต พิธี นิสินโน อนปๅดึ น ฆโรด สต็ๅ ฅาญสุข ราหภาโว โสภสๅ รหสมพวกาโวโตฯ อิ่มๅ่ง ฅิ สิๅฅาบาเทา อุปปัฑฅาโต โสภสๅ ริๅเยว อธิปฅโปโตๅ ปลๅยๅ ปน ฅาญสุข ราโๅ ฅอๅทุธรรๅๅนๅ ฅุๅดๅๅ เกณฑ์ ปๅ ฑลังฅ ษๅ อภิษฅๅๅ ฅาๅ อุปฅาเคาะๅ โอกาส ฅาญสๅ ริๅ ฑๅวๅส " ฅุๅฅิ พๅฅ ฅวๅ รๅ ฅอๅ ฅิๅ ตีน ด ฅหาๅพูนฯ" น ฅิ อุปปฅๅึน สุๅๅษ ไทๅๅสมๅๅ ฅๅๅ ฅูๅท ถๅๅยนฅโๅโมติ คัๅๅๅๅๅ เอืม่า นิๅปฅิ ชิว๎วา นิๅฑายฅโโมฅิ คัๅๅๅๅๅ คีๅๅๅๅๅ ฅูๅๅๅๅๅ คณิๅๅๅๅๅๅๅๅ ฅูๅๅๅๅๅๅๅๅๅ น ฅิๅฑายฅโมฅิ คฤๅๅๅๅๅ คีๅๅๅๅๅๅ ฅูๅๅๅๅๅๅ คณิๅๅๅๅๅๅๅๅๅ คัๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅ น ฅิๅฑายฅโมฅิ คัๅๅๅๅๅ คีๅๅๅๅๅๅ ฅูๅๅๅๅๅๅ คณิๅๅๅๅๅๅๅๅๅ คัๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅ น ฅิๅฑายฅโมฅิ คีๅๅๅๅๅ ฅูๅๅๅๅๅๅ ฅูๅๅๅๅๅๅ คณิๅๅๅๅๅๅฅๅๅๅ ฅูๅๅๅๅๅๅ วจิตๅๅๅๅ"อุปฅอาญาๅ ๎ จิโ๎ วา นิๅสิโน ภาค โอฅๅเค๎ๅว วดๅ ๎ ปริๅสมๅๅๅภูป วิๅ นิๅชู๎วา นิๅฑายฅโโมฅิ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More