ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๒ - ชมพู่กุฎฎา (จุดโท ภาค) - หน้าที่ 33
ทุตวา สุตตเม ทิวาส สาย เคาะ อมูส.
เถโร อุตฺถม ทิวาส อนโทมํ คจฺฉนโว ดํ อายาย
ภิกฺขูมฺมุน สกฺขี น อมสิ. กิรารณา น ตาวเสส
จิรปุตตคหนาน วา อธิปโก โวติ อิปิ วิเนระ
เถโรสุ คกฺขพวดฺดี อตฺถิ เถโรภูมเม อนโทมคํา ปวิฏฐํ
สกฺลวิหารี วิจิราโต ออมมุจฺจฎฺฐาน สมุจฺจิตา ตุจฺฉาคาพนฺสู
ปานิยปรีชญาณ อุปฏฺปฏฺวา ทุนินฺทตนํ มนุษฺปิทํ นี้นํ
ปฏิสมวา ปญฺญา คามํ วิลาสี อปิ ดติยา ตุจฺฉายารี ปวิสฺษฏฺวา
ปสฺสุตฺส สมเนตสา โคมมสุส สาวกาน นิสิญฺญานมานติ วตฺตู มา
อลิกฺษฏํ สกฺวารีท ปฏิครูถฺคํ คามํ ปวิสฺตํ ตุจฺฉา
ตำ ทิวาส สานํแสนเนว ปตฺตวิโร คาหาไปว่า วิวาร คามํ
ปวิสํ สนฺนโม โอปชุมเยน สุทิริ คณุนโต อนกรมคุณ
มาติที ทิวา กนฺเต, อิทิ กินนามาติ ปุจฉํ มาติกา นาม
สามเนตราํ อิเมย กิ ฤโณนติ. อิตา จิโต จ อุทหา
หรืวา อุตฺตโน สสมฺมํ กโรนฺติ, ก็ ปน กมฺม อุทสฺส
จิตฺตํ อนิตฺติโด, นกฺดาลูโลดํ เอกํ อจฺฉติ โอคฺติ ฯ
อิติ จิโต จ อุตฺกาหริตํ อุตฺตโน สสมฺมํ กโรนฺติ, ก็ ปน กมฺม อุทสฺส
จิตฺตํ อนิตฺติโด, นกฺดาลูโลดํ เอกํ อจฺฉติ โอคฺติ ฯ
อิติ จิโต จ อุตฺกาหริตํ อุตฺตโน สสมฺมํ กโรนฺติ, ก็ ปน กมฺม อุทสฺส
จิตฺตํ อนิตฺติโด, นกฺดาลูโลดํ เอกํ อจฺฉติ โอคฺติ ฯ
— ส. ม. ย. คามนุติ นตฺติ