ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๒-ชมุมปฏูกวาสา (จุดด โกภา) - หน้าที่ 55
วิปปมคุตตสฺ สมพคนญปป็นสุตาสติ จตุนฺ คณาญฺ ปิโมติปตา
สมพคุณญปนสต. ปริพาโณ วิชฺชติ ทรวิโช ปริพาโถ
การียโก อ เถสดโล อ ตสฺสุ ชินาสวาสุ สิตนาหาวิสนา
อุปปชุนโต การีย ปริพาโนะ อนิพุทโต ตํ สนฺยา ชีวโก ปูจิ.
ส貢ดา ปน ชมิรมาณฺตาย เทสนาวิโสตตาย เจดสิกริหาวเสน
เทสนํ วิวิฏทญฺญโต อาวโส ชีวา ปรมุตฺเน วิ เอรวปุสส
ชินาสวาสุ ปริพาโน หฺวิชฺติฺติ อนฺ.
เทสนาวาสเทเน พุธ โสตาปุตติผลาณี ปาปูติสุติ.
ชีวิตวตกู.
2. มาหากุศลปุณฺณวคุตฺ. [๑๒]
อยูญฺญูชนฺติตฺติ อิมํ ชมุมเตน สตฺถา เววนา วิหารนโต
มหากุศลู โร อารภิ กดสี.
เอกสูมฺ หี สมเย สตฺถา ราชาเภ วุฒางฺโล อตุ มํ
มาสุณฺขนฺฏา จาริณ ปกมิสุสมํ ติกฺญฺูนา อาโรจนะโล วุฒํ
กิริเต พุทธานํ ภิกฺขุ สุติ จาริณ ฯ จาริณ จริฏฺฎามานํ เอวํ ภิกฺญํ
อุตฺตโน ปกตปจฺจิวรณฑนํา กรฺวา สุขํ คมฺสินฺนตฺติ อนีนํ
อุตฺตมาสจฺจแยนฺ ฺจาริณ ปกมิสุสมาํติ ภิกฺญู อาโรจนะ. ภิกฺษุส
ปน อตุโน ปดฺตปนามนฺติ กฺโรนฺตส มาหากุศลาโโรปิ วิจารนี
โวสฺ จิฬา ภิกฺขู อุปามาสุ สุภา จาริณ วิวริณ โภวํ ภิกฺญู อุปามาสุ ถาโร กุมฺมา จาริณ โวดิ อิมสุํ นคร