ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๒ -ชมุมปฏิภาณ (จุดด โกภา- หน้าที่ 97
ปฏิควีรนิติ ปู๋โจ น ปฏิญาณติ อพ. ออล น สคฺลา
เทนหิ ปฏิจวีร ปริยาสหิต วดวา ปฏิญาณี โศ กริ
วิสติวุสสาหสนาม สุเหรมุง กริโจ โภกชนานาม อุตนานา
ปฏจาย ลติวา อณิโตควา สยมว ปฏิญูติ ทิวฤติ
เอกภิกษุสสปิ ปตเตน วา จีวีณ วา สูงคำ นากสี เทนสุส
อิทธิเมยปฏิจวีร น อุปปิจิสุสติติ อนฺวา เอกิกุณฏาวาน
ปฏพุชช นาทส. ตุปิ ปฏิจวีร ปริยาสานนวา เอกา ยกธิษิ
เชนุปปน อนาคตูวา มามอรูณมิ ปริจวา ชีวิตคุย ปาเปสี สตฺติ
ปิยนทาย จิตริวา กดดูกตาใจ สมุหพลสัก ภูมิ ฑีจิ
พาทิสสู สรีรี สุภารปฏิธน ปติติ ทิวา คภิญู อนานปลิ
ภิภูวา เถกาวะ เดหวามร ฐวา มณี รักษา อาภารปิตวา มิภิ
สรีร นครโอ นิคาวา มาปีวา รูปา โรคาติ ฤทธิฺ คลา
กรีส ฑุ ภทวา จ ปน วิหาร นคุตวา สตูร อุปสุกมติวา อดตนวา
กดกิจิวา อาโรเกตวา ตสุส อลิสมปราย ปฎิฉูล อนเนส ภาควา
ติศกฺ ฑีจิ คณะ วิหาร คณุตวา สุตดาร อุปสุกมติวา อตติยา มด สาวกาน
วิญฺญุนิปานน ยทิค พาทโย ทารุวิชา เอาทคฺุรา
ชปิ อนํ ภิญฺญู ปุจฉิค ยนิต พุมเห ฑมเห พาทีโย ทารุวิชา เอาตคุตฺ
อรหตุ ปติโดติ เวทนา กตา โทษ อรหตุ ปติโดติ มมฺ
ชมฺม สตฺตา ภิกฺขเวต ฑิ กา ปนสฺส คฑามสิ.
๑. องฺ เอก. ๒๐/๑๒