ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประจโขง - ชามปหกุลกฎา (อจงฺโภภาโก) - หน้าที่ 104
นครา นิยมนโต ต ทารก สําน ปรีอารตา จิต ก โสวา
กี อินุนีปุ จิฑิ ทารกา เศษสุข ตํ ปวดติ อากิจษุ
เทนหา ทารกา อิมิม สําน มุกดาวติ ภายาม ญาณุตติ
อหัง ปฏิหา กตสฺสมํ มุตาเหติ ตม เผรสสุขา วนเนน
ชาตสุสาาา ตา กดวา นนุตา รัช อุกฺจิวิสุ. ปรีฑฺพาชิกา
อาณฺวตา ตา ปรีกาสฺวา ตุมเหตฺ สทฺภิ มม ปูนเหติ
กิฏฺิ นดือ กษฺมํ ม สํานํ มุติธาดิ อาค คยยมบุ
มฤทฺทยปฏิฺติ อาหุต มณฺฑป ฯามํ คมฺมํ มํ มํ ทําปูตติ
อาม ภคินิติ. เตนาหิ มยา สทฺภิ ปนํ กถฺกาตติ สารฯ
กตฺสฺสามิตฺ สา วฑฺฒุมมานฺจูێายนา ปญฺหา ปุณฺฑิตา เวรสุ
สนติฺ อามวสติ. สกฺลนฺกร สงฺกิ ทวิวนฺนา ปญฺทิตานํ กํ
โลสสุามาตี. นาครา ตาย สหิโย ขอุราวา เธอ วนฺนิกา๚
เอกมนุฑํ นิสฺสิฏฺ สูติสุ. ปรีฑฺพชิกา เธอ อาท ภนุต ปุณฺฑิมิ
เธอ ปญฺหนิติ. ปุนจฺจ ภินิตติ. สา วทาหสหสุ โปติฺติ ปจฺจิฺติ
ปจฺจิฺติ เถโร วิสษฺษชฺฌาสฺส อน นํ เอกโร อาเตตา เอกา
ปญฺหา อนุบญฺติ อุคติฺติ. เอกตา เอกา อนฺวนฺตติ. ตย พาหุ
ปญฺหา ปุจฺจา มยิฺยา เอกํ ปุจฺจา วิสุทฺซุชฺฌสฺสโลโนทฺ ชนามนา
วิสุทฺซุชสญามํ. ปุจฺจา ภนุตติ. เกรม เอกํ นาม กนิฏติ ปุญฺหา
ปจฺจิ สา เอกเมส วิสุทฺชฺฌํโพทติ อชานนติ กิ นาเมติ
๑. สี. สุ. ชานามนา วิสุทฺชฺฌาสมํติ นกฺกิ.