ชมพูปฐมภูมิ - บทที่ 122 : หน้า 122/148

ประโยค - ชมพูปฐมภูมิ (จดตูโภภาโล) - หน้าที่ 122 ฎ มาเรตวา ตสุเสวา มัสโลติณดา ฌุฑุ พลิกมุ์ กริสุทามาตี เทวดาย อายานํ กวา สุนเทานํ สตตโม โมวิโ โฮติ ฎสมา สตตม ทิวาส โชเรชฌูโก รุจฺฌพ อายุม มนุสูษ โอโลกนุตโต ตํ อาคฺจนุตโต ทีสฺวา โเรนฺ สตุณํ มาสิตํ. ต ฎสุส อุตฺมวิญฺญู ปวิฺฒฺวา อณฺฌฺวา ปฤฺฒิวา คณฺหิวา กาคุํ พนฺนู� กวา อรณฺสิตมณีตนต์ อคฺคี นิมมเอตฺวา ทารุ สงฺกตฺตวา มหนฺฑํ อดฺุกูบัณฺ กวา สุตํ ตจฺจีสํ โส เดสํ ตํ กริยํ ทีสฺวา สามํ อิฺมสํ มาน์ เทวนฺ สุกฺรมิกาโอโ ทิสุนฺติ กิจกธารา อิมํ กโรฺตํ ปญฺญํ กรณํ ปิฏฺฐํ ตู มารุตวา ดาว มัสโลติเดน ตทาย พลิกมุ์ กริสุทามาตี. โส มรณถูชิโต กิจกํ ตํ อุปารํ อนิฏฺตตวา เกาลิ อตฺตโน ชีวตเมว รวามิโน เอวมาทํ สามํ อํ วิมนฺสโท อนุตฺจุดกดฺ ฎภฺุติวา โส ฤชฺฉํว่า วตฺติโว วิมนฺสโท นาม กาลนฺธิโน อยู่ยา ปน ยโล ตโต นิฏฺมณฺวา บุกฺพชาปิ บุตฺตยา อสฺุนฺสมํ ฐาน เอกติตฺติ ภิกฺขุ สุนฺดุ เอกนฺตํ มนฺม์ โกวา อยฺยา