ข้อความต้นฉบับในหน้า
กระโหลก-สมุทรปกุฎฒา (ฉุกเฉิน ภาคโค) - หน้าที่ 124
สามเมรฺ เม อาทาย คณฺวณา โจราน นิยายที่สุด เอลโร
คริศสุดติ ต นินิ นิฏฐีรวี น สกฺกุสาม เตน ด น
วิสฺสุชชาสามติ ภนุต สมฺมสมุทฺโฐ สมฺม ม อุปชฺชามาสุ
สมณิติ ปหินนโต ม ม อุปลุกามสุข
สมติฺติ ปติณนฺโต ม ม อุปชฺชามโย มุจฺม โอญฺญาติ สทิธิ ปติณนฺโต
อิมเมว การณํ ทิสฺวา ปณฺณิ ฐิตา โส ว สํพิ ปณิฺณ
โสสํภิ ปํญญา วนํทิวา สา เม ภนฺนต โทโล อติ
นกฺขติ ต ุวา นิฏฺฐํ ฺญญูนา มหาสํเว โอปชฺช อฏฺจิ
อสุภํ ปุณฺณา หทยํ มหาโร โจโร อา
อุปสกา อยุ ทารโก สุคุณ อกฺกิ กรโณดฺฐ สุจฺจโน ตุนฺฉเต
ปาณฺณนํ อดุรนฺโต ทิสฺวา ภายสุตติ อิม เอกมนุต เตปฺวา
ตาณิ กิจฺจานํ กรยกามํ โรฺหว่าง สามเมรํ คาถา คณฺวา
เอกมนุตฺโต ปจฺจุภาวา สุวฺกิจฺจนา กรีสฺส.
ถกฺจปรโยฺษานน โจรเชฏฺโค อสํ อุปทาหวา สามเมรํ
อุปสุกํมิ. สามเมโร นิสิทามาโน มานํ สมํชฺฐวา นิสิทฺ
โจรเชฏฺโค อสํ ปริวตฺตา สํเนษฺฐ ขนฺธํ ปาตสิโ
อสํ นิฏฺฐวา ธารา ธารา ปริส. โส น สมุมา ปริญติ
มคุณามา ณ ปุนํ ต อุจฺจ กวนํ ปรําะ อสํ ตาลปุตฺติ วิธ
เวชามิณ ธรมูโล อนมสิ. สามเมรํ หิ ตสฺสูมํ คาถา สากลํ
อวุฏฺฐรณโตป มิเรฺตํ สมตโล นามํ นฤ๚ี ปนฺฌิ อสินา.
คำ ปฏุยํ อิตฺถูยา โจรเชฏฺโค จินฺตสํ ปุพพ เม อสํ
สิลามภู วา ททราบุน วา กลีรี วี จินฺทฺติ อิทานํ เอกาวารํ