ข้อความต้นฉบับในหน้า
Here is the extracted text from the image:
ประโยค๒ - ชมพูปฐกุฏา (จตุโคภาว) - หน้า 35
อลนุภา มม ปุณเฐน ลภิตสกาตี อาห. โสร ทรสามเณรสุส พหิ นิสินนภาส ปริปนโภติ ภเวยยาติ ภูมิฏิติ ทุตวา มยุห วสันตุผกสุ สุวริ วีริวา อนุโถ ปวสิฺวา นิสิทธิยอสมติ อาหฺ โส ตตา กฎวา อดุตโน กรขาเย ญาณ โอเดรพวา อดควาว สมุนสนโฑ นิสิทธิโ
อลนุฯ คุณเตชฺน สกุกสุ อาสนุ อนุาหาการ ทสูสสิล โส กินนู โก การฺนติ อุปฺชารุณโติ ปนิตสาสามเณร โอุปชามาสุ ปดติจิรฺว ทุตา สมุนมมิ กริสุนฺติ นิวิวโต
มายาปี ตฺถู คณฺฌ วุกฺฏตี จินฺนตฺถาวา จตุภาๅ มหาราช อามุนเตตฺวา วิหารสฺส อุปฺเวน วิจารํ ตสุญฺเต สญฺญา ปลาเปตวา สมุนกา อารุกฺขํ คุณหตฺติ วตฺวา จนฺทเทวปฏฺติโจ จนฺทมุนฺตํ
อากฺุบีน คณฺฑํ คุฤตํ สุรุยฺเทวปฏฺติโดล อากฺุบวีวา อากฺุขํ โอ อวิจารเนชฺ ชูร ฐานุตตรา อารุกฺขํ คหุตวา อญฺญาติวา วิหาร ปุรํปนฺนสาสิปํ สุทโท นาโฬ สํคุกา ลภฺฑนฺติ เอโก เปนมารฺวตุฏฺฏิ อุปฺจาคุกกํ อคมาสิ
ตตํ จ มนสาสํ ตํ วิโสโร โธํนมฺเทรติ อคมํ โอโลเกนุก ภาณุคา นิสิทฺโ ตสฺส อุปกฺปลนิกา โกชน อุศุกูเล นาม สกุกา ลภฺฑนฺติ เอกํ เปนมารฺวุตติ อกฺมารกูณฑติ ตถก จ มนสาสํ ตํ วิสาสํ โทษํ โรหิตเมเจา โลกิฺวา เอกํ เกร อาคุณํ ทิสวา ภุทฺกํ โว กํ อิทธจุณฺตติ อนุโท ปวเสตวา