ข้อความต้นฉบับในหน้า
253
พุทธวจน
• พิจารหวานลงในนาทีสมบูรณ์ เมื่อฝนตกต้องตามฤดูกาล ธรรมชาติของดงดอกงาม ไม่มีครูพระ พ่อ ย่อมแตกงอกงาม
ถึงความไพบูลย์ในผลดีเท่ากัน โทษะที่บุคคลถวายในสมหวรพราหมณ์ผู้มีศีลสมบูรณ์ ก็ถนนนั้น
ย่อมนำมาซึ่งคุณสมบูรณ์ เพราะกรรมที่เขาทำในสมบูรณ์แล้ว
เพราะฉะนั้นบุคคลในโลกนี้ ผู้หวังบุญผลมาก จงเป็นผู้มีประโยชน์ถึงพร้อม พึงพบว่าท่านผู้มีบุญสมบูรณ์
ปฏิบัติสมบทอาจเจริญได้อย่างนี้ ท่านผู้ถึงพร้อมด้วยวิชาและธรรมะ ได้ดีสมปาแล้ว กระทำกรรมให้บรรลุ
ย่อมได้รับสมบูรณ์ รู้ในสิ่งความเป็นจริง พึงถึงสมบปฏิ อคิยมวรสมปา มีใจบริบูรณ์ ย่อมบรรลุตลอด
เพราะทำดามลิ้นที่บ่วงได้ดน บรรลุผลพรรณสมบปาได้แล้ว ย่อมหลุดพันจากทุกข์ที่บ่วง
การพูดพจนา ทุกข์บังคับปันนั้น จักเป็นสราวมัปมา
(๒๙ / ๒๙-๒๙ ธเทดตรา)
• การเลือกทิศนากาศและพระทิศในเนยบุคคลแล้วจึงให้ทํานบ พระสุดทรงสรรเสริญ
ท่านที่ถูกกลายในพระทิศในเนยบุคคลพระพุทธเจ้าในนเป็น อยู่มีอุปโลกเหมือนฟ้าท่ำหวานในนามดี ฉะนั้น
(๓๐ / ๓๐-๓๐ อาติสดก)
• ชนเหล่าไดไม่อ่อนแอ ให้ชวนและน้ำอ้รัษรา ข้าวและน้ำนี้เองพระนพเผอทางโลกนี้และโลกนี้ เพราะเหตุนี้
สมควรเปลืองความเหนื่อยแน่แน่ครองงามกันของเสี้ยน ยังให้ทาน
(๒๓ / ๑๓ เสรีสูตร)
• ผู้หญิงปัจจ ยอมมันเทิงในโลกนี้ ยอมมันเทิงในโลกหน้า ยอมมันเทิงในโลกหลัง ยิ่งท่านปัจจุบันแล้วน้อยมันเทิง
ผ้าทำปัจจไม่ไล่แล้ว เห็นความสุขของกรรมของตนแล้ว ยอมมันเทงอย่างยิ่ง
(๓๕ / ๒๐-๒๒ คาถาธรรมบท)
• จงให้ทานเสียดก่อนจิ้งอ่อยปิดฌิเกียด ท่านทั้งหลายได้ให้ทานตามสติกลัง และได้ปิดฌิเกียดแล้ว ไม่มีใดใดเตียนได้
ยอมเข้าสู่สักสถาน
(๔๕ / ๒๔๖ ศรีวิราชชาดก)
• กรรมทั้งหลายแย่มึติดตามไปทุกๆ ชาติ แม้สงไบ ด้วยว่ากรรมจะเป็นกรรมดีหรือกรรมชั่วต่อกาม หากยังไม่ผลแล้ว
ยอมไม่พ้นไป
(๕๕ / ๕๔๔ มหานารทัสชาดก)