ข้อความต้นฉบับในหน้า
ย้อนประวัติศาสตร์ไปเมื่อปู่ทวดองค์กรม ๒๕๒๕ หลังจากที่พระราชทานวิสุทธิ์
( หลวงพ่อมนูโย ) คู่คิดสร้างบ้านหลังนี้ดูอุปสมบท ณ พักสงวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ
ท่านให้ความเมตตาตอบอุทิ่ยมทั้งหลายโดยเล่าและสอนธรรมะให้โดยเฉพาะ
กับเด็ก ที่อยู่ในวัยราร เริ่มจากลูกๆ หลานของอุทิ่ยมใกล้ๆ ตัวก่อน ท่านได้สอน
เรื่องมาจรระหว่างระหว่าง ท่านมีภารกิจในการสร้างวัดพระธรรมกายมากขึ้นทำให้
การอบรมเด็กในช่วงต่อมาขาดหายไป
หลังจากนั้นพระเดชพระคุณหลวงพ่อชมชโยได้รับรวมหมู่คณะเพื่อ
ปฏิบัติธรรมดอยอินทนนท์ ในขณะนั้นท่านได้กล่าวว่า “กัลยาณมิตร” มาใช้กับ
คณะอธิษฐานมัยทั้งหลาย ซึ่งในครั้งนั้นมีเด็กๆ ญาติติดต่อของเหล่ากัลยาณมิตรขึ้นมา
ปฏิบัติธรรมด้วย เนื่องจากเด็กๆ ปฏิบัติธรรมได้ผลดี มีองค์พระธรรมไส้วาง
ในวันสุดท้ายของการปฏิบัติธรรม เด็กๆ จึงเกิดแรงบันดาลใจประดิษฐ์พนมบุณารธรรม
โดยใช้พกทองมาว่านภายใน และเผาดินานี้เป็นดวงตามเป็นสัญลักษณ์ว่า
พระเดชพระคุณหลวงพ่อชมชโยเป็นผู้นำกัลยาณมิตรสร้างบารมีไปสู่ปรัชญาพาน
ในครั้งนั้นพวกเด็กๆ จึงถูกเรียกขานว่า “ ยูวกัลยาณมิตร” เป็นครั้งแรกของโลก
ในขณะนั้นพระเดชพระคุณหลวงพ่อได้เมตตาแนะนำสอน
ยูวกัลยาณมิตรด้วยตนเองโดยเน้นเรื่องของธรรมปฏิบัติเป็นหลัก และเป็นที่
น่าทึ่งว่ากัลยาณมิตรที่มีอายุเพียงแค่ ๙ – ๑๕ ปี
ต่างปฏิบัติธรรมได้อย่างต่อเนื่อง โดยเฉลี่ยในช่วง
อบรมมีการนั่งสมาธิวันละ ๘ – ๑๒ ชั่วโมง
กิจกรรมหลักคือการปฏิบัติธรรมเท่านั้น
แต่บางครั้งท่านให้โยกัลยาณมิตรมีกรรมมีอุจจาระเพื่อ
ส่งเสริมและหล่อหลอมให้เด็กๆ เป็นโยกัลยาณมิตรที่สมบูรณ์ เช่น การแต่งเพลง