ย่างก้าวที่ย่ำ ย้ำความเป็นพระแท้ : หน้า 14/92

ย่างก้าวที่ย่ำ ย้ำความเป็นพระแท้ หลังจากผ่านการฝึกอบรมมาจนถึงช่วงสุดท้าย ของหลักสูตร สิ่งที่พระธรรมทายาททุกรูปต่างรอคอย ก็คือ การเดินธุดงค์ และเชื่อว่าความรู้สึกของท่าน ขณะที่เริ่มคล้องย่ามและยกกลดขึ้นวางบนบ่า คือความรู้สึกที่ย้อนกลับมาย้ำเตือนให้แต่ละท่าน ตระหนักแล้วว่า เราคือสมณะ เราคือผู้ที่ออกจากเรือน เหมือนนกที่จากคอน ไม่มีบ้านเรือนอยู่แบบชาวโลก ทั้งหลาย จะมีที่พักพิงอาศัยก็คือกลดที่อยู่บนบ่า และสัมภาระสิ่งของที่จะใช้ก็มีเฉพาะสิ่งที่บรรจุใน ย่ามที่กำลังสะพายเท่านั้น และแม้บ้านเรือนของเรา จะอยู่สุขสบาย แต่เราจะไม่ห่วงหาอาวรณ์แม้เมื่อ จรจากมา แต่กลับมุ่งจะประพฤติปฏิบัติธรรม อดทน ฝึกตน ทนหิว บำเพ็ญตบะ เพื่อความเป็นพระแท้ และขณะที่ก้าวย่างแต่ละก้าว ก็จะคอยเตือนตนเสมอ ให้ “มองกลาง มองทาง” นั่นคือ จิตใจจะจรด มองเข้าไปในกลางกาย ดำเนินจิตให้เข้าไปในกลาง ความสงบ สว่างใส และมุ่งสอดใจเข้าไปในกลาง ความสว่างที่ใสกระจ่างละเอียดมากยิ่งขึ้นในกลาง ของกลางนั้น ขณะที่ภายนอก สายตาอาจจะมอง เส้นทางที่ก้าวไป และสิ่งที่เกิดขึ้นคือความปลื้มปีติ