การปฏิบัติตนในเขตพุทธาวาสและความเชื่อในพระพุทธศาสนา วารสารอยู่ในบุญ ประจำเดือน มิถุนายน พ.ศ.2555 หน้า 57
หน้าที่ 57 / 92

สรุปเนื้อหา

ในเขตพัทธสีมา ควรถอดรองเท้าเพื่อแสดงความเคารพต่อพระรัตนตรัย แม้ว่าเนื้อหานี้จะกล่าวถึงการปฏิบัติตนในเขตพุทธาวาสและการเสี่ยงเซียมซี ซึ่งเป็นเรื่องที่ไม่เกี่ยวข้องกับพระพุทธศาสนา แต่มีผลต่อความเชื่อมั่นในตนเองของผู้คน การเวียนเทียนในสมัยปัจจุบันก็มีการปรับเปลี่ยน เช่น การเวียนเทียนในโลกไซเบอร์ บทความนี้ชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการกลับมายึดถือธรรมะของพระพุทธเจ้าเป็นหลักในการดำเนินชีวิต และสอนให้มีสติในทุกๆ กิจกรรมที่ทำ รวมทั้งการเข้าวัดและการปฏิบัติธรรมในทุกโอกาส เพื่อความเจริญในชีวิตอย่างแท้จริง ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับข้อคิดรอบตัวสามารถติดตามได้ที่ www.dmc.tv

หัวข้อประเด็น

-เขตพุทธาวาส
-การถอดรองเท้า
-ความเชื่อในเซียมซี
-การเวียนเทียน
-วันวิสาขบูชา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

อยู่ในเขตพัทธสีมา ถือว่าอยู่ในเขตพุทธาวาส เป็น เขตพระพุทธเจ้า อย่างไรก็ต้องถอดรองเท้า แดด จะร้อนอย่างไรก็ต้องถอด จะเปียกจะแฉะอย่างไรก็ ต้องถอด แต่ถ้าคนเยอะแล้วเราออกไปเวียนอยู่นอก เขตพัทธสีมา ออกไปอยู่บนถนน อันนี้มี ๒ กรณี ถ้าหากถนนสะอาดดีก็ควรถอดรองเท้า แต่ถ้ามีเศษ กระเบื้อง เศษแก้ว หรือว่าฝนเพิ่งตก พื้นที่เฉอะแฉะ ลำบากมาก ถ้าอย่างนี้ก็ยังอาจจะพออนุโลมกันได้ แต่ในเขตพัทธสีมาไม่ควรใส่รองเท้าเลย ในวันวิสาขบูชามีคนนิยมเดินทางไป ไหว้พระ ๙ วัด และหลาย ๆ คนอยาก ไปเสี่ยงเซียมซีด้วย การเสี่ยงเซียมซี ตรงกับหลักทางพระพุทธศาสนาหรือ ไม่ ที่จริงเซียมซีไม่เกี่ยวกับพระพุทธศาสนาเลย เป็นเรื่องของการทำนายโชคชะตาต่าง ๆ ซึ่งพระ สัมมาสัมพุทธเจ้าไม่ทรงสรรเสริญ แต่คนโดยทั่วไป ขาดความเชื่อมั่นในตนเอง เพราะยังมีอวิชชาหรือ ความไม่รู้หุ้มห่อใจอยู่ และต้องยอมรับว่า บางที พระก็ละเลยการสอนโยมด้วยธรรมะ พอเห็นโยม ชอบเซียมซีก็เอาใจโยม กลายเป็นว่าแทนที่จะดึงโยม เข้าวัดด้วยธรรมะของพระพุทธเจ้า ก็เลยไปเอาของ อื่น ๆ มาตามใจกิเลสโยม ตามใจความไม่รู้ของโยม เราน่าจะกลับมายึดถือธรรมะของพระพุทธเจ้าเป็น หลักอีกครั้ง ถึงจะถูกหลักวิชา แล้วพระพุทธศาสนา รวมทั้งญาติโยมทุกคนจะได้มีความเจริญในชีวิต อย่างแท้จริง ธรรมเนียมปฏิบัติเกี่ยวกับเรื่องการ เวียนเทียนในสมัยก่อนเป็นอย่างไรบ้าง มีหลักการคล้าย ๆ กัน คือเป็นการแสดงความ เคารพต่อพระรัตนตรัย ต่อพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพียงแต่ว่าในครั้งพุทธกาล พระพุทธศาสนาเพิ่ง เริ่มต้นขึ้นอาจจะยังไม่มีการสร้างโบสถ์อย่างปัจจุบัน และสมัยนั้นชาวบ้านยังไม่ค่อยรู้จักพระพุทธศาสนา เมื่อมีพระไปสอนเขาจนเขาเริ่มมีความนับถือเลื่อมใส ในพระพุทธศาสนาขึ้นมา พวกเขาก็ยึดพระเป็น ศูนย์กลาง และจะไปทำบุญ ฟังเทศน์ฟังธรรม ปฏิบัติธรรม ในบริเวณที่พักของพระ ถึงวันสำคัญก็ จะไปประกอบพิธีบุญตรงนั้น ถึงแม้ยังไม่มีโบสถ์ วิหาร หรือศาลา ก็สามารถทำได้ เช่น เขาอาจจะ พูนดินขึ้นมาเป็นสัญลักษณ์แทนพระรัตนตรัย แล้วก็ เวียนเทียนกัน หรือในยุคถัดมาเริ่มมีการปลูกต้นโพธิ์ มากขึ้น บางแห่งก็อาจจะเวียนเทียนรอบต้นโพธิ์ซึ่ง เป็นสัญลักษณ์แทนพระองค์ก็ได้ การเวียนเทียนในโลกไซเบอร์เหมาะสม หรือไม่ อันนี้ก็เป็นอีกวิธีหนึ่งในยุคปัจจุบันที่สามารถ ทำได้ การที่เราไปวัด ไปทำบุญ ไปเวียนเทียนใน วันวิสาขบูชา ก็เพื่อระลึกถึงคุณของพระสัมมาสัม พุทธเจ้า ระลึกถึงคำสอนของพระองค์ แล้วก็ตั้งใจ ประพฤติปฏิบัติตัวให้ดี แต่ถ้าสมมุติว่าเราอยู่ที่ไซบีเรีย ซึ่งอากาศหนาวมาก ไปไหนก็ไม่ได้ วัดก็ไม่มี แล้ว เราอยากเวียนเทียนมาก เลยเข้าไปเวียนในเว็บไซต์ แบบนี้ก็ทำได้ แต่ถ้ามีวัดอยู่ใกล้ ๆ บ้านแล้วเข้า เว็บไซต์เพราะขี้เกียจ เปิดอินเทอร์เน็ตเวียนเทียน เดี๋ยวเดียวก็เสร็จ อย่างนี้บุญน้อยหน่อย มันอยู่ที่ ความตั้งใจของเรา อยู่ที่วัตถุประสงค์ ถ้าจำเป็น ต้องทำอย่างนี้เพราะไม่มีวัด นั่นก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง อยู่ที่ว่าเราเข้าไปเวียนเทียนในโลกไซเบอร์เพราะ เหตุใด - ติดตามชมรายการข้อคิดรอบตัวย้อนหลังได้ที่ www.dmc.tv &&
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More