จากวัดร้าง เสริมสร้างให้เป็นวัดรุ่ง : หน้า 18/92

จากวัดร้าง เสริมสร้างให้เป็นวัดรุ่ง ปัจจุบันมักจะกล่าวกันว่า พระภิกษุเริ่มมี ซึ่งการเดินธุดงค์ของพระธรรมทายาทแต่ละศูนย์ จำนวนลดน้อยลงและวัดร้างเริ่มเพิ่มจำนวนมากขึ้น แต่สิ่งที่ปรากฏอีกเป็นจำนวนมากไม่แพ้กัน คือมี วัดจำนวนมากที่กำลังจะเริ่มร้าง และมีพระอยู่ใน วัดเพียงรูปสองรูปเท่านั้น ดังนั้น กิจกรรมของ พระธรรมทายาทที่ออกเดินธุดงค์ก็คือ การพัฒนา วัดร้างและวัดที่กำลังจะร้างให้กลายเป็นวัดรุ่ง และ การที่วัดจะรุ่งได้นั้น มิใช่เพียงการก่อสร้าง ทาสี ปรับปรุงตกแต่งสถานที่ให้ดูสะอาดตาและสวยงาม เท่านั้น หากจะต้องมีการพัฒนาสิ่งแวดล้อมของวัด ที่ส่งเสริมการเป็นวัดรุ่งอย่างต่อเนื่องจนกระทั่งถาวร ต่อไป และสิ่งแวดล้อมที่สำคัญก็คือชาวบ้านรอบวัด ๑๖ ทั่วประเทศครั้งนี้ นอกจากจะเข้าไปปักกลดพำนัก ในวัดต่าง ๆ และมีการพัฒนาปรับปรุงวัดให้สะอาด สวยงามแล้ว พระธรรมทายาทจะต้องเชิญชวน ประชาชนรอบวัดให้มาร่วมสวดมนต์ นั่งสมาธิ และ บางแห่งก็มีการเวียนเทียนรอบโบสถ์ อันเสมือนจะ เป็นการจุดความสว่างไสวแห่งแสงพระพุทธธรรม ให้ส่องสว่าง ยังความสุขสงบและสันติสุขแก่ชุมชน ก่อให้เกิดความรัก ความสามัคคี และหวงแหน วัดวาอารามอันเป็นศาสนสถานแห่งการรวมจิตใจ อันเปี่ยมด้วยศรัทธาของผู้คนในชุมชนและแผ่ขยาย สู่สังคมในวงกว้างออกไป