บทเรียนเกี่ยวกับสติและการปฏิบัติของภิกษุ : หน้า 29/270

โอภาเสวย ยถำคูวา ยูวตี เมถุนปสุนหิตาหิ สงฆามทิเสโล ฯ ๔. โย ปน ภิกฺขุ โอตตมโว วิปริณเทนติเทน มาตความสุข สนติเอก อุตตาของปริ- จิยาย วณฺฑฺภาเสวย “เอตทคูคู่ ภคินี ปริจฺฉายาน ยา มาทีสิ สิโลมติ กลยาณรมมิ พรหมจาริ เอตน ธมฺมน ปริจฺฉายาย เมถุนปสุนิเทน, สงฺมาทีเสโล ฯ ๕. โย ปน ภิกฺขุ สงฺจริติ ตํ สมาปซเชยย อิตติยา วา ปุรสมติ ปุรสสส วา อิตฺถํติ ชายตนฺ วา ชารตตนฺ วา อนุตมโล ตนํกายปิ สงฺมาทีเสโล ฯ ๖. สญฺญาจิกาโย ปน ภิกฺขุนา กูกฺมึ การยมานเนน อสาสามิก อตฺตตุเทสํ