พระวินัยและอภิสมาจาระ ปาฏิโมกข์ ฉบับฉลองวันธรรมชัย หน้า 133
หน้าที่ 133 / 270

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของพระวินัยและอภิสมาจาระในการดำรงชีวิตของพระสงฆ์ โดยระบุว่า พระพุทธองค์ทรงบัญญัติพระวินัยขึ้นเมื่อเกิดความเสียหาย เพื่อชักนำความประพฤติและการอยู่ร่วมกันในชุมชนสงฆ์ให้ดีขึ้น การรักษาและเสริมสร้างกับความเป็นอยู่ที่งามนี้เป็นสิ่งสำคัญแห่งพุทธศาสนา.

หัวข้อประเด็น

-พระวินัย
-อภิสมาจาระ
-การศึกษาในพระสงฆ์
-ขนบธรรมเนียมและมารยาท
-การปฏิบัติในพุทธศาสนา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

อาบัติหนักบ้าง เบาบ้าง และพระสงฆ์น้ำมาสวดทุก ถึงเดือน เรียกว่า "พระปาฏิโมกข์" อภิสมาจาระก็บสาขา หมายถึง หลักการศึกษา อบรมในฝ่ายขนบธรรมเนียมเกี่ยวกับมารยาท และ ความเป็นอยู่ที่ดีงามสำหรับชักนำความประพฤติ ความเป็นอยู่ของพระสงฆ์ให้ดำรงงาม มีคุณค่า น่า เสื่อมเสร็จทรงยิ่งขึ้นไป พระวินัยนั้น พระพุทธองค์ไม่ได้ทรงบัญญัติ ไว้ล่วงหน้า ต่อเมื่อเกิดความเสียหายขึ้น จึง ทรงบัญญัติสิกขาบทห้ามไม่ให้ประพฤติ เช่นนั้นอีก ดังจะเห็นได้ว่าในตอนต้นพุทธกาล พระพุทธองค์ยังไม่ได้ทรงบัญญัติสิกขาบทไว้ เพราะพระภิกษุสงฆ์ฉลองมีข้อวัตรปฏิบัติที่ดีงาม
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More