การบูญัติสีกาขาขึ้นในพระพุทธศาสนา ปาฏิโมกข์ ฉบับฉลองวันธรรมชัย หน้า 125
หน้าที่ 125 / 270

สรุปเนื้อหา

ในบทนี้กล่าวถึงการบูญัติสีกาขาขึ้นโดยพระพุทธองค์เกี่ยวกับการวางตัวของภิกษุที่ต่างพรรษากัน และข้อบังคับการให้ของในลักษณะต่างๆ โดยเฉพาะในกรณีที่เกี่ยวข้องกับการให้ของแก่ปราชิก และการบังคับอาบัติปาจิตติย์ ซึ่งได้รับการกราบทูลจากพระสารีบุตร นอกจากนี้ยังมีการกล่าวถึงพระศานนาของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่มีการดำรงอยู่ในช่วงต่างๆ.

หัวข้อประเด็น

-การวางตัวระหว่างภิกษุ
-ข้อบังคับการให้ของ
-พระพุทธศาสนา
-พระสารีบุตร
-อาบัติปาจิตติย์

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ให้พระพุทธองค์ทรงบูญัติสีกาขาขึ้นเกี่ยวกับการวางตัวระหว่างภิกษุที่ต่างพรรษากัน ๓) สงผเป็นหนุ่มใหญ๋ เลิศโดยลาภแล้ว เพราะจะมีเหตุให้พระพุทธองค์ทรงบูญัติสีกาขาขึ้นเกี่ยวกับเรื่องลาถภสการะ เช่น ภิกษุใดให้ของควรเคี้ยวหรือของครบรฺโภคด้วยมือของตนแก่นักบวชเปล่อยก็ดี แก่ปราชิกก็ดี แก่ปราชิกก็ดี ภิกษุนันต้องอาบัติปาจิตติย์ เป็นต้น พระสารีบุตรกราบทูลให้ทรงบูญัติสีกาขาขึ้นในพรรษานั้น ลำดับนั้นพระสารีบุตรได้กลากถึง พระศานนาของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทั้งหลายที่ล่วงลับไปแล้วว่า พระศานนาของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพองคดีดำรงอยู่นาน พระองค์ไหนดำรงอยู่ได้ไม่นาน
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More