นิสสคิยปจิตตีย์และอาบัติในพระพุทธศาสนา ปาฏิโมกข์ ฉบับฉลองวันธรรมชัย หน้า 141
หน้าที่ 141 / 270

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงนิสสคิยปจิตตีย์ ซึ่งประกอบด้วยการทำให้สละสิ่งต่าง ๆ ที่เป็นอาบัติในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะการปฏิบัติและการใช้ชีวิตของภิกษุในบริบทต่าง ๆ สำหรับคำว่า 'นิสสคิย' มีความหมายเกี่ยวกับการสละและการละเมิด, ส่วน 'ปจิตตีย' คือการสำรวจความผิดที่คงอยู่ในผิดมูลฐานของภิกษุ ดังนั้นภิกษุจึงต้องปฏิบัติตามให้ถูกต้องตามหลักพระธรรม เพื่อไม่ให้เกิดอาบัติที่อาจส่งผลต่อศีลธรรมและการดำเนินชีวิตตามแนวทางพระพุทธศาสนา

หัวข้อประเด็น

- นิสสคิยปจิตตีย์
- อาบัติในพระพุทธศาสนา
- การปฏิบัติของภิกษุ
- ศีลธรรมในพระพุทธศาสนา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

3 อย่าง คือ ปราจะกดีดี สังมาทิสสกดีดี ปจิตตียกดีดี อย่างใดอย่างหนึ่ง ภิกษุพึงถูกปรับอาบัติตามนั้น 2. ภิกษุนั่งในที่ลับกับหญิงสองต่อสอง มีอุบาลิกผู้มาจำชื่อถือได้ เห็นแล้ว พูดขึ้นด้วยอาบัติ 2 อย่าง คือ สงฆทิสสกดีดี ปจิตตียกดีดี อย่างใดอย่างหนึ่ง ภิกษุพึงถูกปรับอาบัติ ตามนั้น นิสสคิยปจิตตีย์ ๑๐ คำว่า นิสสคิยปจิตตีย์ ประกอบด้วยคำ 2 คำ คือคำว่า "นิสสคิย" แปลว่า ทำให้สละสิ่งของ, อาบัติที่ละแล้ว, พิงแสดง หรือแปลว่า การละซะ ซึ่งเป็นชื่อกระบวนการทางวิพระที่พึงทำในเบื้องต้น คำว่า "ปจิตตีย" แปลว่า การละเมิดอันยังคง กุลธรรมให้ตก กล่าวคือ ทำให้กุลธรรมของผู้
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More