การปฏิบัติของภิกขุในสงฆ์ : หน้า 32/270

อุปเณน สมเยน สมุณคชาหิยมาโน วา อสมุณคชาหิมาโน วา, อญฺญภาคิยญฺเจติ อธิรณ โหติ, โกสิโ เทโล เสสมตโต อุปาทินโน ภิกขุ จ โสํ ปติญฺจาติ, สงฺฆาทิสโส ฯ ๑๐. โย ปน ภิกขุ สมคุคลส สงฺฆส สุขสุกฺ เภทาย ปรุกเมย ยํกนสุตตนิก วา อธิรณ สมทาย ปอคุหยํ ติฏฺเฐย ฎ โส ภิกขุ ภิกขุหิ เอวมสส วจนีโย “มา อายสมา สมคุคลส สงฺฆส สงฺฆส สงฺฆส สงฺฆส สงฺฆส สงฺฆส 🡺️ ปรกฺกมิส, ภทนสุตตนิก วา อธิรณ สมทาย ปอคุหย อุราสิ; เสมตายสมา สงฺเณน, สมคฺโค หิ สงฺโญ สมฺโามทมาโน อวีทมาโน เอกทเทโลส ผาสุ วิรหติ ฯ เอวณฺจ โส