กิฎุมุขัพคีย์สมติสีมาและการประกาศเขตแดน ปาฏิโมกข์ ฉบับฉลองวันธรรมชัย หน้า 203
หน้าที่ 203 / 270

สรุปเนื้อหา

บทนี้กล่าวถึงกฎเกณฑ์ในการกำหนดเขตแดนสำหรับกิจกรรมทางศาสนา โดยทรงห้ามการทำสมติสีมาในขนาดใหญ่เกินไป และให้มีการอาอบตัดสินอย่างเคร่งครัด ทั้งยังมีการอนุญาตให้สร้างอุโบสถในสภาวะเฉพาะ กลุ่มสงฆ์ก็สามารถมีแนวทางในการสวดพระปฏิโมกได้โดยไม่ต้องมีที่ระบุแน่นอนเพื่อนำไปสู่การรักษาศูนย์รวมของชุมชน

หัวข้อประเด็น

-การกำหนดเขตแดน
-กฎระเบียบในการทำสมติสีมา
-การอนุญาตในการสร้างอุโบสถ
-การสวดพระปฏิโมก
-สัมพันธภาพระหว่างพระสงฆ์กับชุมชน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

7. กิฎุมุขัพคีย์สมติสีมา (ประกาศเขตแดน) ใหญ่เกินไป ๔ โยชน์บาง ๕ โยชน์บาง ๖ โยชน์บาง ภูกุ้งทหลายมาพอดีสวดพระปฏิโมก็มี สวด จบแล้วก็มี กำลังสวดอยู่ก็มี จึงทรงห้ามสมติสีมา ใหญ่เกินไป ทรงปรับอาบัติทุกกฎแก่ผู้ฝนฝน แล้ว ทรงอนุญาตให้สมติสีสิมาอย่างใหญ่เพียง ๓ โยชน์ ๔. กิฎุมุขัศคีย์สมติสีมาริมฝังแม่น้ำ กิฎุ ที่มาทำอุโบสถภูมิน้ำทิพย์ บาตร จีวรภูมิน้ำทิพย์ จึง ตรัสห้ามสมติสีมาเช่นนั้น ทรงอนุญาตให้ทำได้ ต่อเมื่อมีเรือออดอยู่เป็นประจำ หรือมีสะพานทอด อยู่เป็นประจำ ๙. กิฎุมุขุหลายสวดพระปฏิโมกตามบริเวณ ไม่มีที่สังเกต ภูษุที่เป็นอาคันตุกะ (ผู้ามาจากที่อื่น) ไม่รู้ว่าทำอุโบสกนท์ที่ไหน จึงทรงอนุญาตให้สมติ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More