การฝึกอบรมให้พ้นจากวัฏสงสาร : หน้า 80/124
วารสารอยู่ในบุญประจำเดือน มีนาคม พ.ศ.2556 : หน้า 80/124 บทความนี้กล่าวถึงการฝึกอบรมผู้คนให้สามารถหลุดพ้นจากวัฏสงสารผ่านการปฏิบัติธรรมมงคล 8 และการควบคุมความอยาก.
1 ครั้ง
สรุปเนื้อหา
บทความนี้อธิบายถึงการหลุดพ้นจากวัฏสงสาร ซึ่งเป็นปัญหาสำคัญที่ พระพุทธองค์ได้วางรากฐานพระพุทธศาสนาเพื่อนำชาวโลกออกจากความทุกข์ การฝึกอบรมให้มีความรู้ประมาณในการใช้จ่ายและควบคุมความอยาก จะช่วยให้มนุษย์ไม่ตกเป็นทาสของกิเลส และมีเวลาในการค้นหาความสุขตามทางของธรรม โดยมุ่งหวังให้ผู้คนสามารถมีชีวิตที่ดีและพ้นจากความทุกข์ได้ เราควรสำนึกถึงการสร้างชีวิตที่มีคุณค่าและค้นหาความสุขแท้จริง ซึ่งในที่สุดสามารถนำไปสู่การบรรลุธรรม.
หัวข้อประเด็น
-การหลุดพ้นจากวัฏสงสาร
-การควบคุมความอยาก
-การปฏิบัติธรรมมงคล 8
-การใช้ชีวิตอย่างมีความรู้ประมาณ
-การสร้างความสุขแท้
ข้อความต้นฉบับในหน้า
ชาวโลก ทุกอย่างมา ๕ ฝูง ที่อธิบายับยั้งชาวโลกโดยไม่ปรากฏให้เห็น และ ปัญหาที่พยายามผู้บงการขจัดขวางทั้งจากรัฐธรรมนูญของพระองค์ และ การพาชาวโลกแหกคุกแห่งวัฏสงสาร แต่มาทำได้สำเร็จภายใน ๔ ปี และยังทรงวางฐานของพระพุทธศาสนาไว้อย่างมั่นคง มาถึงยุคปัจจุบัน คำตอบคือ พระองค์ทรงเริ่มต้นด้วยการฝึกอบรมคนให้ปฏิบัติธรรมมงค์ ๘ ไว้กับทุกในชีวิตประจำวัน ลักษณะมรรค ๕ ลักษณะการถูกพามารคมั้ง ด้วยการฝึกความรู้รับประมาณในการบริโภคใช้ของปลั้ๅๅะ ตามความจำเป็นของชีวิต พระองค์ทรงทาว่า เครื่องมือที่ผู้นู้บงการโลกเก่าไหว้ฉันไม่หลุด ดุเดือบกับบ่วงเวทีนายพรานใช้สัตว์ ก็คือ ความอยาก หรือ ตัณหา ซึ่งสืบเนื่องจากเลศที่วินับบัน จิตใจจากโลกให้สร้างมอง ไม่ผ่องใส อ่อนด้อยด้านปัญญา จึงมีแต่ปัญหามากมายตลอดชีวิต การที่จะปลดแอกใจของตนเองให้พ้นจากอำนาจจงใจจากกิเลสตนาก ก็ต้องฝึกควบคุมความอยากให้เป็นอันดันแรก แต่โดยเหตุที่การกระหนของมนุษย์เราก็คือ ต้องแสดงบทจี๋ ๔ มาหล่อเลี้ยงชีวิตของตนเอง ก็เลยจ๋อ้ยค่ายช่องทางเข้าออกควบคมไว้ด้วยเหนียวแน่น ทำให้มนุษย์คุ้นกับความอยาก หรือดัณหา จึงไม่รู้สึกตัวว่า ตนกำลังถูกเลศควบคมใจจนมิดสนิท ไม่มีปัญญารู้ว่าพฤติกรรม ละโมบโลกมากของตนนั้นเป็นกรรมขัว เป็นนาป เป็นการเบียดเบียนผู้อื่นทางอ้อม และ เป็นเหตุให้ต้องอยู่ในวัฏสงสารหรือทุกอย่างไม่รู้จบ กิเลสวิธีควบคมใจมนุษย์ ๒ วิธี คือ ๑) บีบับดับใจมนุษย์ให้เกิดดันเทียนดวง เพื่อให้มนุษย์อยู่กับการแสดงทามคุณ ๕ มาสนองตนเองว่ามีวาสคดีเรื่องคุณธรรม และการส่งเสริมความดีเพื่อคนเอง ๒) บีบับดับด้วยความตาย ซึ่งเป็นเหตุให้มนุษย์จำเป็นต้องหาปัจจัย มายเลี้ยงชีวิต ทำให้หมดเวลาไปกับการทามหากิน จะได้ไม่มีเวลาคิดหนทางหนเหตุคุณแห่งวัฏสงสาร เพื่อที่จะเเก้ปัญหาการทำงานของกิเลสทั้ง ๒ วิธีนี้ให้สมฤดิ์ พระพุทธองค์ทรงตั้งใจไว้เพื่อคตอนไ้แก้ไขปัญหาด้วยพุทธวิธี ดังนี้ คือ ๑. โจทย์ข้อแรก คือทำอย่างไรจะพานักโทษแหกออกจากคุกแห่งวัฏสงสารได้ โจทย์อันเปรียบเหมือนปัญหาแล้ว ๒. เป็นว่าอย่างใดเล่จะบันดาลใจโดยตรงไม่ให้และทำอย่างไรผู้อื่นจะไม่ใช้เวลาใหมในบทบาทการทำงานมากนัก คำตอบก็คือ การฝึกความรู้ประมาณ เมื่อฝึกความรู้ประมาณจนเป็นปกติสัยประจำวัน ใจจะไม่ชักสายด้นรนแสวงหา สิ่งต่าง ๆ ที่เกินจำเป็นต่อชีวิตมานอนดันดับาหของตน จึงไม่ตกเป็นทาสของเลศ ไม่ตกเป็นทาสของนักหา ทำให้เวลาใดแสดงหาสัจธรรมในชีวิต มีเวลาปฏิบัติธรรมเพื่อค้นหาความสุข
หน้าหนังสือทั้งหมด
หนังสือที่เกี่ยวข้อง
Load More