การฝึกฝนความรู้ประมาณในพระพุทธศาสนา : หน้า 78/124

ดังนี้เราจึงต้องรีบเร่งทำภาวนาในขณะที่ยังว่างร่างกายยังมีแรงเร่งและสะดวกแก่การปฏิบัติธรรม อย่าเสียเวลาลงปลุกยืนก­ับความลำบากสัสสันนี้อยู่เลย จากตัวอย่างที่ยกมาอรรถาธิบาย ย่อมเห็นได้ว่า ผู้ที่ฝึกฝนความรู้ประมาณจนเป็นปกติ­นิสัย ย่อมเป็นการผิดศีลในการติดตามรัตน­อันให้สัมผัสใจให้สมดังนั้นมันคงอยู่ในกายได้อย่างต่อเนื่อง ทุกอิริยาบถ ทั้งนั้น นอน ยืน เดิน ครับเมื่อถึงคราวจริงสมาธิวามิซวน ย่อมก้าวข้ามวิบ­ารณ์ ๕ บรรลุร่าง รูปจิตมเป็นต้นทางของการหลุดพ้นจากการเวียนว่ายตายเกิดในวัฏสงสารได้อย่างไม่ยากเย็นเกินไปนัก ทุกมิติ ในชีวิตประจำอ่อนลดน้อยถอยลงไปโดยปรโยย พร้อมกันนั้นมิยกลังใจที่จะสู้กิ่ส ลุกเมตร ฯ ฝูง เพิ่มพูนตามมา เพื่อการเตรียมพร้อมในการแ­กทุกออจากการเวียนว่ายตายเกิดในวัฏสงสาร Summary ความรู้ประมาณ รากฐานความมั่นคงของพระพุทธศาสนา เมื่อเราศึกษามาถึงตรงนี้แล้ว ก็จะพบจริงว่่า พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเพียงลำพังพระองค์เดียวทรงทำอย่างไร จึงสามารถวางรากฐานพระพุทธศาสนาได้มันจง ส่งผลให้ยาวนานกว่าพันหว้างปี และในเมื่อเราต้องสืบทอดรักษาพระพุทธศาสนาให้ยืนยาวต่อไป เราย่อมทำอย่างไร พระพุทธศาสนาจึงจะยืนยาวต่อไปอีกเป็นพันปี หมื่นปี คำตอบก็คือ อริยธรรรมอันดิลแรกที่ค้ำยันพระพุทธศาสนาให้ดับมันอยู่ได้ก็คือ ความรู้ในพระพุทธบริษัท ยิ่งความรู้ประมาณของพระพุทธบริษัท ยิ่งคงอยู่ในรระบบมาตรฐานเพียงใด พระพุทธศาสนาก็จะมีความมั่นคงเพียงนั้น ที่จะส่งผลให้ยาวต่อไปในแนวนาน ทั้ง­ เพราะบทฝึกความรู้ประมาณในชีวิตประจำวัน ทั้ง ๆ ประกาศ ดังได้กล่าวมาแล้ว แต่จริงก็­คือ วิธีฝึกความไม่ประมาท วิธีทำอริยบรรมีองค์ ๗ ในชีวิตประจำวัน และวิธีการรวมฐาน­ พระพุทธศาสนาให้มันคงแข็งแรงนั้นเอง การที่มนุษย์ได้ฝึกสติอย่างต่อเนื่อง จนกระทั่งสามารถถึงพื้นที่ใจคนมาจากเล­ล ได้แล้ว ย่อมสามารถควบคุมใจไม่ให้ตกเป็นอาสง ของแต่ตนได้ ทำให้รู้จักประมาณใน การแสดงหา รู้จักประมาณในการบริโภคใช้ของปัจจัย ๕ รู้จักสภาพความเป็นจริงโดยความ­ เป็นอฏุปเปียน่าของร่างกาย จงไม่คิดทำระสาะม กักดุ กักโรย ในสิ่งที่กินจึงเป็นตัวต­าหนึ่งในเป็นที่สุดของพระพุทธศาสนา และรู้ทันจะเป็นโอกาส