ข้อความต้นฉบับในหน้า
สร้างใหญ่ไปทำไหม?
คำถามนี้เมื่อก่อนหลวงพ่อคงต้องตอบเป็นประจำว่า ที่ต้องสร้างใหญ่ไหมนั้น เพราะคนมาวัดเยอะ แล้วทำไมคนมาวัดเยอะ? ที่คนวัดเยอะก็เพราะเราใบเดิมเขามา แล้วก็มีคำถามต่อมามั้ยยย ไม่บ่อย
นำแปล! คำถามที่คนทั้งนั้นมาถามอย่างนี้ ไม่มีหยอดออกมาจากตรู๊ที่จ้องลง ไม่ใช่ว่าเขาไม่สงสัย ทั้งสองก็สงสัย แต่ระบบความคิดของเขาที่ผมว่านสนุกคือ พอเกิดความสงสัย
แล้ว เขาจะคิดถามคำตอบจากคำถามที่ถามมาไปงั้นและครับ
หลวงพ่อสร้างใหญ่ไปทำไม? หลวงพ่อกำลังทำอะไร? ทำเพื่ออะไร? ทำไปทำไม?
จากประสบการณ์ที่เขาผ่านมาดีโครงการใหญ่ ๆ มากต่อมาก ทำให้เข้าใจอะไรได้ รวดเร็ว ดังนั้นเมื่อได้เดินทางมาดูสถาณด้วยตนเอง เขาก็พอคำตอบได้ไม่ยาก ยิ่งได้พบหลวงพ่อและสนทนาด้วยแล้ว ทำให้เห็นคุณค่าและเข้าใจสิ่งในแต่ละโครงการของหลวงพ่อยิ่งขึ้น ทั้งสองก็พูดอะไรไม่ออก นอกจากสามคำนี้
คิดได้ไง! ทำได้ไง!
คิดได้อย่างไร ไม่ใช่เรื่องในความใหญ่โตโอฬารของอาคารสถานที่ เพราะสิ่งก่อสร้างในโลกที่เขาเห็นโนพวกว่านี้มีมากมาย แต่ทำให้เขาพึงพอใจและสงสัยคือ หลวงพ่อปลูกศรัทธาและรวบใจ สาธุชนมหาศาลได้อย่างไร สิ่งนี้เป็นเรื่องที่ทำง่าย ๆ
ถ้าหากถามขาของผมคงว่า จะขออนุญาตระงับข้อเสนอเพื่อให้เขาหายสงสัย ฯ
ว่า ทำไปฉี่ ๆ ครับ!
สร้างใหญ่ไปทำไม?
ที่บ่มว่าเป็นคำถามชนิดนี้ ก็เพราะคำถามนี้คนอื่นเป็นผู้ถาม แต่ตอนนี้ลับกัน ผู้ที่ตอบคำถามกลับถามคำถามนี้เอง พอังรันผ่านพื้นที่ก่อสร้าง ส่วนนี้เป็นทรงกลมของอาคารเริ่มปรากฏเป็นรูปร่างชัดเจนมากขึ้น ต้องยอมรับว่า อาคารที่เห็นนี้ใหญ่โตโมหโหไมใช่เล่น แล้วหลวงพี่พูดคุ้น สร้างใหญ่ไปทำไม? นี่คือคำว่าพึงหรือเป็นคำถามที่นาถามจริง ๆ ผมไม่แน่ใจ
ท่านถามใคร แล้วมาทำให้ใครตอบ หรือว่าท่านถามตัวท่านเอง เป็นเรื่องที่ควรให้คิดว่าตอนนี้ท่านกำลังคิดอะไรอยู่? ท่านอาจจะคิดว่า อยาท่านก็ตั้งใจแล้วล่ะ ปีแล้ว ยังได้ยินเสียงเข็มทอ่ไม่หยุด การก่อสร้างยังไม่เสร็จ อยากจะปล่อยเวทีมาไม่อาจารยกท่าฉายคงอยู่ ไม่ทราบแน่ว่าท่านกำลังคิดอะไร
หากอยากรู้จงต้องคิดเป็นแบบเศรษฐีสองท่านนี้ คิดอย่างไร ? คิดคนมุ่งดู คิดอย่างนี้ครับ!