ข้อความต้นฉบับในหน้า
การดำเนินชีวิตของผู้คนมีหลากหลายเส้นทาง
แตกต่างกันไป แต่ไม่มีเส้นทางใดสุขใจเท่าเส้นทางนี้
เลย เมื่อสามเณรเรียนจบ ม. 3 จึงเลือกที่จะทิ้งชีวิต
ที่ผ่านมาดัดสินใจวชโดยมีพึงคำว่า "ต้องบวช"
เท่านั้นที่ดังก้องอยู่ในใจ จากการตัดสินใจในวันนั้น
จึงทำให้สามเณรได้พบกับความสุขที่แท้จริงบน
เส้นทางธรรมภายในร่มผ้ากาสาวพัสตร์ ได้มาเป็น
สามเณรวัดพระธรรมกาย เป็นลูกเณรของพระเดช
พระคุณหลวงพ่อ ซึ่งเป็นชีวิตที่เต็มไปด้วยความสุข
ปลื้มปีติใจในทุก ๆ วัน เพราะวันเวลาที่ผ่านมาเต็มไป
ด้วยคุณค่า คือ การฝึกฝนอบรมตนเองในทุก ๆ เรื่อง
เพื่อความเป็น "หน่อเนื้อพุทธงู" ที่แท้จริง
มาถึงวันนี้วันเวลาในการสร้างบารมีของสามเณร
ก็ผ่านมาไปแล้ว 6 ปี เมื่อมองย้อนกลับไปในวันก่อน ๆ
ก็ยังทำให้มีความสุข ปลื้มปีติใจ และความภาคภูมิใจ
ยิ่งขึ้น เพราะชีวิตที่ผ่านมาเป็นชีวิตที่ล้ำค่ามากกว่า
ชีวิตใดในสงสารวัฏจริง ๆ