การบิณฑบาตของพระเณรและการเจริญธรรม Dhamma TIME เดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2556 หน้า 43
หน้าที่ 43 / 52

สรุปเนื้อหา

เรื่องราวร้อยเรียงเกี่ยวกับพระดีสิกเณะที่มีความมุ่งมั่นในธรรมปฏิบัติ โดยเล่าถึงบทบาทในการบิณฑบาตที่ไม่เพียงแต่หาเลี้ยงพระเณร 51 รูปได้ แต่ยังเสริมสร้างกุศลจิตให้กับผู้ที่มีจิตศรัทธาในการทำบุญ ผ่านการทำหน้าที่ของสงฆ์ด้วยความเมตตาและความตั้งใจอุทิศตน รายละเอียดความประทับใจเกิดขึ้นในขณะที่พระเณรออกบิณฑบาตและได้รับการสนับสนุนจากญาติโยมในชุมชน เป็นการส่งเสริมศรัทธาและพระพุทธศาสนาอย่างมีประสิทธิภาพ โดยทำให้พระเณรฉันอาหารอย่างเพียงพอในลงสู่ภาวะที่มีปัญญาและอุทิศตนอย่างแท้จริง ช่วยสัมผัสความเงียบสงบของการเจริญธรรมในชีวิตพระ

หัวข้อประเด็น

-การบิณฑบาต
-ความสำคัญของการทำบุญ
-เส้นทางพระธรรม
-การปฏิบัติธรรมอย่างเข้มงวด
-การเจริญเมตตาในพระสงฆ์

ข้อความต้นฉบับในหน้า

จากไปเขาก็คิดถึง * ก่อนที่จะแสดงถึงความสำคัญของศาสนาย- ธรรมหวัง หลอดพอขอ ยกตัวอย่างผู้ที่นำพุทธ ศาสนียธรรมจนควบคุมบัญญัติ แล้วได้ประสบผลดี ซึ่งมีปราฎุกอยู่ในพระไตรปิฎกเล่าเป็นตัวอย่าง ก่อน เรื่องมีอยู่ พระดีสิกเณะ เมื่อออกบวชเป็น พระภิกษุในบวรพระพุทธศาสนา และได้รับฟัง โอวาทจากพระอุปชมาแล้ว ท่านตั้งใจปฏิบัติ ธรรมอย่างคร่งครัดตลอดมา เป็นพระที่สมบูรณ์ ด้วยศีลธ ๓ คือ มีศีล สมาธิ ปัญญาที่ บริสุทธิ บริบูรณ์มาก คันครบ ๕ พรรษาแล้ว ท่านขอโอกาส ปล่อยตัวไปบิณฑบาตตามลำพัง ณ เท่านั้น หนึ่ง แม้จะอยู่ปัจจัยเดียว แต่ท่านก็มีจิตประกอบด้วย เมตตา หนิเจ้ารสาราณียธรรมอยู่อย่างๆ ไม่เคย ขาดเลย วันหนึ่ง พระมหาเณร ๕๑ รูป เดินทางมา เยี่ยมเยียนท่านถึงที่พัก ท่านได้รับด้วยความ ยินดี และนำพิธีอันถูกต้องซึ่งเป็นตัวสำหรับ แขกผู้มาเยือนโดยอย่างดีเยี่ยม คอยจัดแจงน้ำดื่ม ใช้งาเตรียมไว้ ทั้งยังลูกจ้างหาสถานที่พักตาม ถ้ำนต่างๆ ท่านได้อำนวยความสะดวกทุกอย่างให้ พระอาคเนตรได้อาศัยอย่างสะดวกสบายน ทุ รูป อุ้งขึ้น พระเณรทั้ง ๕๑ รูป ได้ออกบิณฑบาต ไปตามหมู่บ้าน แต่ไม่ได้รับบิณฑบาตจากฤดูโยม เลย เมื่อเห็นว่าสายแล้ว ต่างพากันอ้อมาตรเป็นปล่า กลับที่พัก เมื่อกลับมาถึง พระสังฆเณะก็อมรับรับ บาตรจากพระสงฆ์เณร ท่านสังเกตเห็นว่าแต่ละรูป ไม่ได้รับอาหารแม้แต่พัพพี่เดียว จึงถามเรียนว่า “ขอให้พระเณรทุกคนได้ยินในนี้ก่อน กะผม ขออโอกาสออกไปบิณฑบาตมาเอง” พระสังฆเณะจึงสั่ยว่า สามารถบิณฑบาตเลี้ยงพระถึง ๕๐ รูปได้อย่างไร จึงถามพระดีสิกเณะว่ากันว่ากาลกิริย์ชิ ตัวท่านเอง นั่นก็คือจิตใจไปในเบื้องหน้าให้ ผู้มีบุญได้มาทำบุญกับภิกษสงค์นี้เป็นเนื้ออาบ อันเลิศ ด้วยอานิสงส์ที่ ท่านนำพุทธสาวกองค์ธรรมมา นาน ทำให้มหาบุญสึใกปัญหาผู้ที่สงสัยของ อยู่ไม่กลางหากุ้งบ้านที่พระ เณรเข้าไปบิณฑบาต เกิดกุศลจิตศราอย่างแรงกล้า อยากทำบุญเป็น สงฆทนา นางได้จัดเตรียมน้ำมันและอาหารคอย พระเณร ทันทีที่พระเณรมาถึงประตูบ้าน นางได้ ถวายอาหารจนเต็มบาตร พระเณรรับแล้วก็ถิ่นน อาหารกลับไปถวายพระอีก ๕๐ รูปกำลังรอคอย อยู่ในถ้ำ พระสังฆเณะนำบิณฑบาตพร้อมด้วยข้าว ปลากอาหารที่บรรบาสิกาจัดเตรียมไว้ วันนี้ เข้าไป ถวายพระเณรทั้ง ๑๕ รูป กล่าวเชิญให้ท่านฉัน ตามสบาย จากนั้นได้ถวายอาหารจนพอเพียงแก่ ความต้องการของพระเณรฤกู ส่วนตัวท่านเอง นั่นก็คือยอดอัตราให้เป็นไปได้เท่านั้น หลังจากนั้นคงตาก็ถามแล้ว พระสังฆเณะถาม พระดีสิกเณรว่า “ท่านได้บรรลุโลกุธรรมหรือยัง” พระสังฆเณตอบว่า (เนื้อหายังไม่ครบ โปรดอัปโหลดภาพที่สองเพื่อดำเนินการต่อ)
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More