การสื่อสารข่าวสารที่ดีและความสำคัญ : หน้า 49/52

เพราะฉะนั้น เราจะแจ้งข่าวบอกข่าวใครต้องดูตรงนี้ให้ดี คำว่าร้ายก็ต้องระวังกันมากทีเดียว แต่แม้ข่าวนี้ ดีเกิน แล้วดีใหญ่ ๆ นี้ก็มีโอกาสเกิดเรื่องเหมือนกัน ถามน้ามหนักในการที่เราจะพูด จะต้องบอกเขาว่าต้องทำอย่างไร ถ้าข่าวก็จะอ่อละไม่ยาก อย่าดั้งใจเธอพรเรสา เธอไพรสรามเกินไป ช็อปไปก็เดี๋ยวนี้ แต่อย่าไปคิดเถิด เธอไพรสรามเกินไป ชนแนวไพรสราม เกินให้เขาค่อย ๆ รู้ก็นแล้วกัน เพราะโดยธรรมชาติคนเรา พอใจอยู่แล้วเรื่องข่าวดี อย่าให้จิ้มเกินไปก็จะโอเค อันนี้ไม่ยากในกรณีว่าว่านี้จะอ่อนมาก มันเป็นเรื่องที่มนุษย์โดยทั่วไปไม่ปรารถนาที่จะได้รับฟังแล้วเราจะบอกเขาอย่างไรดีล่ะ ขอละลองอย่างหนึ่งว่า ถ้ามองอย่างพรวดพราด บางทีมันตั้งหลักเตรียมใจไม่ทัน เพราะฉะนั้นเราจงตั้งใจเขียน ๆ ไม่ใช่ว่าจะอะไรบ้าป่ะ เขาปี มาสี่เลยพูดแล้วอีกฝ่ายตั้งตัว ตั้งหลักไม่ทัน ช็อคตายไปเลย หรือว่าซึมเศร้า เกิดอาการขึ้นมา เราลองมาดูลักษณะที่พระพุทธเจ้าพระองค์ ตรัส มีกรณีหนึ่งเคยแยกตัวอย่างเรื่องนี้หลายครั้ง คือพระเจ้าปเสนทิโกศลพระองค์เป็นราชายูในแควนั้น แล้วพระเหลือคือพระนางมาลีคิ ซึ่งเป็นคนใจบุญนะ ใจบุญสุขทนทำบำรุงพระพุทธศาสนาอย่างเต็มที่ เป็นผู้ที่ให้คำแนะนำให้พระเจ้าปเสนทิโกศลได้ให้ทานที่ดีที่สุดเรียกว่าพรอัสถาน คือตามไม่มีใครเสมอเลยนี่ แต่ว่าวิบากรรมในอดีตติดมามัน มีอยู่คราวหนึ่งพระนางไปเข้าห้องน้ำแล้วสวมจนตัวโบกเข้า มาด้วย ปรากฏว่าขี้บ arrepเต็นใจอ่อนบวบไปเลยมีอะไรได้บูชาสงเคราะห์เป็นพระวัดในอดีตเคยเป็นสามีของพระนาง รักกันมาก แล้วก็อธิษฐานจิตว่าดีเกิดกับพระนางเองก็จะเป็นคนใจบุญนะ แต่บุญอันตรามะนะ ไม่รอดนะ ไปผิดสี่อ 3 ด้วย แล้วแถมอีกด้วยศัส ัน 4 อีก โกนพระสาวมึอีก พอก่อนตาย นึกถึงเรื่องนี้ แล้วไม่สบายนใจ จิตเศร้ากงมอง พิจารณาเรื่องนี้ ต้องไปบายดูบองเองทันทีนานเลยนะ