ข้อความต้นฉบับในหน้า
“ยายคิดมา ๒-๓ ปีแล้ว ยายจะทอดกฐินให้ได้สักครั้ง” คุณยายพูดรำพึงอยู่เช่นนี้
นานหลายปีเลยทีเดียวกว่าที่ความปรารถนาของท่านจะสำเร็จ เช้าวันหนึ่งในเดือน
พฤศจิกายน ๒๕๓๐ หลังจากวันงานบุญใหญ่ทอดกฐินของวัดพระธรรมกายผ่านไป
ไม่นาน ขณะที่หลวงพ่อธัมมชโยนั่งฉันภัตตาหารเช้าอยู่ คุณยายได้ตัดสินใจเดินเข้าไป
หาหลวงพ่อธัมมชโย พนมมือไหว้แล้วกล่าวกับหลวงพ่อว่า “หลวงพ่อ หลวงพ่อ ยายคิด
10
มา ๒-๓ ปีแล้ว ยายอยากทอดกฐินสักครั้งหนึ่ง ปีนี้ยายอายุ ปีแล้วนะ ขอให้ยาย
เป็นประธานกฐินสักครั้งหนึ่งเถอะ” เมื่อหลวงพ่อท่านได้ฟังดังนั้น ท่านก็อนุญาต
และอนุโมทนากับคุณยายทันที และนี่คือจุดเริ่มต้นที่ทำให้เกิดประวัติศาสตร์กฐินคุณยาย
ที่ต่อเนื่องมานานนับสิบปีของวัดพระธรรมกาย
ความรู้สึกของคุณยายที่เป็นประธานกฐินครั้งแรกในชีวิต
นับจากวินาทีแรกที่คุณยายได้รับอนุญาตจากหลวงพ่อให้เป็นประธานกฐินใหญ่
ดูเหมือนพลังแห่งชีวิตของคุณยายจะเพิ่มพูนขึ้นอีกเท่าตัว คุณยายดูแข็งแรงขึ้นมาอย่าง
ผิดหูผิดตา และใจของคุณยายก็มีแต่คำว่า “กฐินยาย” ดังนั้นไม่ว่าจะพบเจอใครก็ตาม
คุณยายจะเชิญชวนให้มาทอดกฐินกับท่านทุกคน และคุณยายจะขยันบอกบุญทุกคนที่
พบอย่างไม่รู้จักเหนื่อย คุณยายจะกล่าวแทบทุกครั้งที่พบหลวงพ่อธัมมชโย หรือเมื่อพบ
กับพระภิกษุ สามเณรทุกรูป ด้วยคำพูดที่ติดปากคุณยายว่า “ขอให้ทุกท่านมาร่วมบุญ
กฐินกับยายนะ ช่วยยายบอกกฐินด้วยนะ” และทุกเช้าท่านจะมารอที่โรงฉัน เพื่อ
บอกบุญพระลูกพระหลานให้มาร่วมบุญกับท่าน “ปีนี้หลวงพ่อให้ยายเป็นประธานกฐิน
พระทุกองค์ช่วยยายด้วยนะ” ท่านทำอย่างนี้ทุกเช้าไม่เคยขาดเป็นเดือน ๆ แม้ขณะที่
พบใครช่วงที่ท่านนั่งสามล้อ ท่านก็จะพูดชักชวนอีก ทุกรูป ทุกคน ทุกครั้ง และจะพูดชวน
อย่างนี้ไม่ต่ำกว่า ๒๐ ครั้งต่อวันเลยทีเดียว ท่านไม่มีอาการเหน็ดเหนื่อย เบื่อหน่าย
แต่อย่างใด มีแต่ความรู้สึกเบิกบาน แจ่มใสยิ่งขึ้น
การเตรียมตัวของคุณยาย
คุณยายเคยพูดว่า “พอได้รับอนุญาต ยายดีใจมาก นั่งเข้าที่นึกถึงบุญ นึกถึง
บริวาร จะชักชวนทุกคนให้มาสร้างบุญกับยาย ทุกคนจะได้ไปเกิดร่วมสร้างบารมีด้วย
กันอีก นั่งธรรมะทีไรก็นึกอธิษฐานเรียกบุญ ตามบริวาร ลูกศิษย์ ตามทุกคนให้มาร่วมบุญ
กับยาย”