ข้อความต้นฉบับในหน้า
บทสรุป
๑. โลกขาดกัลยาณมิตรไม่ได้
๒. หมู่คณะของเราที่ยังมาไม่ถึงยังมีอีกมากมาย
ทั่วโลก
๓.
การทำหน้าที่ผู้นำบุญยอดกัลยาณมิตร.. เป็น
หน้าที่เดิม ๆ ของพวกเราทุกคน อย่างที่คุณครู
ไม่ใหญ่เคยบอกว่า “โลกเลือกลูกมาทำหน้าที่นี้ จง
ทำหน้าที่ให้ดีที่สุด”
๔. ตลอด ๔๐ ปีของวัดพระธรรมกาย สร้างวัด
สร้างพระ สร้างคน ทำไปพร้อม ๆ กัน สร้างไปใช้ไป
การเผยแผ่ก็ทำไป อาคารที่ทำงานเผยแผ่เป็นอาคาร
ชั่วคราวทั้งสิ้นกระจายอยู่ทั่ว ๒,๐๐๐ ไร่ ระบบการ
ทํางานก็ไม่ค่อยลงตัว เสียเวลามาก การมีอาคาร
ปี
๑๐๐
คือการสร้างระบบการเผยแผ่
คุณยาย
ซึ่งชีวิตจะต้องดีขึ้น โดยนึกถึงชีวิตของตนเอง เมื่อ
โครงการบวชพระรุ่นกองพล ๗,๐๐๐ ตำบลมาถึง
จึงได้โทรชวนมาบวชในโครงการฯ ก่อนโทรก็อธิษฐาน
กับมหาปูชนียาจารย์ คุยกันแค่ ๕ นาทีเท่านั้นเอง
คุณรัตนพลตอบตกลงมาบวชในโครงการทันที... วันที่
Case Study ออก อดีตภรรยาท่านมาฟังด้วย.. ถึง
กับรำพันว่า “มิน่าเขาทำหน้าที่กันมาก่อน จึง
รับปากง่าย ๆ ปกติอดีตสามีไม่ฟังใคร
ที่ลงตัว คุณครูไม่ใหญ่เคยกล่าวไว้ว่า “ชีวิตสั้น
กัลฯ เพียงใจ ขัติยศ : เชื่อมั่นว่าเมื่อมาถึงคุณครู ระบบยาว ชีวิตไป ระบบอยู่” หมายความว่า แม้
ไม่ใหญ่ชีวิตต้องดีขึ้น... ยิ่งพระรัตนพลทำตามที่ เราจะเก่ง มีความตั้งใจมากมายแค่ไหน เราก็ต้องตาย
คุณครูไม่ใหญ่บอก.. ให้บวชอยู่ต่อ หาพระให้เจอ ยุคนี้ ๑๐๐ ปีก็เก่งแล้ว แต่เมื่อระบบยังอยู่ คนรุ่นหลัง
ซึ่งขณะนี้พระรัตนพลเข้าใจลึกซึ้งในคำสอนของ ก็มาสืบทอดงาน มารับช่วงต่อได้ พระพุทธศาสนา
คุณครูไม่ใหญ่ เพราะได้บำเพ็ญสมณธรรมอย่างเต็มที่ วิชชาธรรมกายก็สามารถยืนยาวไปนานแสนนาน
กัลฯ เพียงใจ ขัติยศ : อาคาร ๑๐๐
พระรัตนพลก็ได้ถวายไปแล้ว ๑ แสน ส่วนอดีตภรรยา
ปีคุณยาย
ก็ทำตามที่คุณครูไม่ใหญ่บอก ทุกวันจะเอาบะหมี่
ใส่บาตรทุกเช้า.. ชีวิตต้องดีขึ้นอย่างแน่นอน
กัลฯ เพียงใจ ขัติยศ : ปลื้มใจมากๆ ค่ะ จะทำ
หน้าที่กัลยาณมิตรต่อไป อาคาร ๑๐๐ ปีคุณยาย
ไม่พลาดแน่นอน เพราะอาคารนี้จะตามพี่น้อง
วงบุญของเรากลับมาอีกมากมายนับไม่ถ้วน
เรากลับดุสิตแล้วยังได้รับบุญนี้อย่างต่อเนื่อง เพราะ
เราคือผู้สถาปนาอาคาร 4 ๑๐๐ ปี คุณยายอาจารย์ฯ
เราจะต้องเป็นทองแผ่นเดียว
กับคุณครูไม่ใหญ่ให้ได้
ชิตัง เม! ๆ
/