อิทธิพลของความคิดต่อสุขภาพและชีวิต : หน้า 66/96

มีอีกการทดลองหนึ่ง ในช่วงสงครามได้นำ นักโทษประหารมาถามว่า ในเมื่อคุณจะต้องตาย อย่างแน่นอนแล้ว จะเลือกให้ถูกยิงเป้าตายไปเฉย ๆ หรือว่าจะยอมให้หมอเจาะแขนแล้วปล่อยให้เลือด ไหลออกจากตัว เพื่อศึกษาว่าเลือดไหลออกมามาก เท่าไรถึงจะตาย ถ้าทำอย่างนี้ชื่อของคุณจะอยู่ใน ประวัติศาสตร์ทางการแพทย์ ว่าการทดลองเกิดขึ้น จากใคร ซึ่งก็ตายเหมือนกัน แต่ถูกยิงเป้าตายแบบ เงียบ ๆ ไม่มีชื่อเสียง คุณจะเลือกแบบไหน มีนักโทษคนหนึ่งอาสาว่า เขาอยากตายแบบ มีชื่อเสียง หมอก็นำนักโทษคนนั้นไปไว้ในห้อง แล้วก็ แทงเข็มต่อสายน้ำเกลือที่แขน แต่ไม่ได้มีน้ำเกลือ แทงเข็มเข้าไปในเส้นเลือดเฉย ๆ แล้วปล่อยให้ เลือดไหลออกมาเสียงหยดดังตึง ๆ ลงบนภาชนะที่ รองรับไว้ ให้นักโทษเห็นว่าเลือดกำลังไหลออกมา เสร็จแล้วหมอก็ปิดไฟในห้อง โดยบอกว่าเพื่อความ สงบของนักโทษ แล้วก็มีเครื่องวัดชีพจรดูว่าตอนนี้ นักโทษเป็นอย่างไร ยังมีชีวิตอยู่หรือตายแล้ว ปรากฏว่าเวลาผ่านไปไม่ถึงชั่วโมงนักโทษก็ตาย ทั้งที่ความจริงแล้ว หมอคนนี้หลอกนักโทษ ช่วงแรกที่ยังเปิดไฟอยู่ เขาให้นักโทษมองเห็นเลือด ไหลออกมาหยดติ่ง แต่พอปิดไฟปั๊บ หมอก็ปิด ๆ สายน้ำเกลือนั้น แล้วก็เปิดสายน้ำเกลืออีกสายที่แอบ เตรียมไว้ข้างล่าง เสียงตึง ๆ เป็นเสียงน้ำเกลือที่หยด ไม่ใช่เลือดของนักโทษ นักโทษแค่มีเข็มคาอยู่ที่แขน เล่มเดียวแค่นั้น แต่นักโทษไม่รู้ คิดว่าเสียงยิ่ง ๆ คือเลือดตัวเองที่ไหลออกมา ก็มีความรู้สึกว่าตัวเอง กำลังทรุดลง ๆ ไม่ถึงชั่วโมงก็ตาย นี้เป็นตัวอย่างที่ ๆ ชัดเจนว่า ความคิดของคนเราส่งผลต่อร่างกายได้ อย่างไม่น่าเชื่อจริง ๆ คนบางคนเป็นโรคกลัว เช่น กลัวความสูง กลัวลิฟต์ กลัวบันไดเลื่อน บางคนบอกว่าไม่เห็น จะน่ากลัวเลย ความกลัวเหล่านี้มักจะมีสาเหตุมาจาก ประสบการณ์ที่ไม่ดีกับเรื่องนั้น เช่น ขึ้นลิฟต์แล้ว ลิฟต์ค้าง เลยตกใจมาก ภายหลังไม่กล้าขึ้นลิฟต์ อีกเลย เพราะมีความรู้สึกกังวลว่าจะเกิดอะไรขึ้น อีกหรือเปล่า ความกังวลนี้ส่งผลถึงขนาดที่ว่าหัวใจ เต้นตุ๊บตั๊บ ๆ แล้วก็แทบจะทรงตัวต่อไปไม่ได้เลย ทางการแพทย์เรียกว่าโฟเบีย (Phobia) คือ ความ ๆ กลัวแบบไร้เหตุผล แต่ว่ายับยั้งไม่ได้ ซึ่งจริง แล้วความกลัวนี้เกิดขึ้นจากความคิด ฉะนั้นความคิด จึงมีอิทธิพลต่อสุขภาพของเรามหาศาลทีเดียว ถ้าเรามองในทางศาสนาจะพบว่า แม้แต่ พระสัมมาสัมพุทธเจ้ายังตรัสว่า “ดูก่อนตัณหาผู้เป็น พระสัมมาสัมพุทธเจ้ายังตรัสว่า “ดูก่อนตัณหาผู้เป็นเจ้าเรือน เรารู้แล้ว เจ้าเกิดจากอะไร” แล้วพระองค์ก็สรุปว่าจริง ๆ แล้ว ตัณหาเกิดจาก ความคิด ขนาดตัณหาซึ่งถือว่าเป็นต้นเหตุแห่งทุกข์ทั้งปวง พระองค์ ยังตรัสว่าเกิดมาจากความคิด เพราะฉะนั้นความคิดในใจของเราจึงมี ความสำคัญจริง ๆ ส่งผลทุกเรื่อง