การฝึกสมาธิและพัฒนาตัวเอง ยิ่งหยุดยิ่งนิ่ง...ยิ่งดิ่งไม่หยุด เล่ม1 หน้า 64
หน้าที่ 64 / 90

สรุปเนื้อหา

การนั่งสมาธิช่วยในการพัฒนาจิตใจให้มีสมาธิและเข้มแข็งยิ่งขึ้น การเข้าถึงจิตศูนย์กลางเป็นการช่วยให้มีความมั่นคงในจิตใจและสามารถอยู่กับปัจจุบันได้ สิ่งสำคัญคือการฝึกสมาธิอย่างต่อเนื่อง และพัฒนาตัวเองให้ใช้งานเวลาอย่างมีค่า การเรียนรู้ที่จะอยู่ร่วมกับอารมณ์และสภาพแวดล้อมต่าง ๆ เพื่อให้มีจิตใจที่สงบ สุข และมีสติสัมปชัญญะ

หัวข้อประเด็น

- การฝึกสมาธิ
- พัฒนาจิตใจ
- การใช้เวลาอย่างมีค่า
- การอยู่กับปัจจุบัน
- อารมณ์และสภาพแวดล้อม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

นอกเรียนง่าย ในไม่ชับซ้อน ไม่มีสมาธิ หลับตารวบใจ นั่งเข้าไปกลางใจของกลางอย่างสบาย ๆ สิ่งที่พยายามกล่าว คือ มุ่งมั่นที่จะใฝ่ในจิตศูนย์กลางของเราเห็นศูนย์กลางกายานาน ๆ ดึงมันขึ้น ๆ อย่างเดีย A เพื่อจะได้เข้าไปในอีสม่ำเสมอ ในสมาธิเบรดจบ กิจกรรมในชื่นในการรอแม่อ่อนด้านน้อยอ่อนดีอย่างคุณยาย คือ ผบูชาในดนยใด สมัยที่สิ่งของอ่อนด้วยขอเป็นสร พระอรัยบชื่นบรรลุ สถานะจะผลลวง พวกอุตรุดหน้าใด ๆ นั้นมากกิริยะรึก มากในกามก็เป็นได้ ถ้าผินกลับกัน เรามึนอิ่มคล่อมที่มีน้ำต้มลิ้ม อาหารในยุคอร่รองเทอพระคุณพระศพพระคุณในกุญแจปลียน ลูกย้อนพัฒนาตัวเองให้มันเล่านเข้าไปเรื่อย ๆ ลูกอดอวนต้องใช้งานเวลาให้เป็นตัวเองให้ดี จะกลัวว่ามาเองจาไม่ไว้เพราะเราไม่รู้ว่าร่างกาย ในกิริ Yorเป็นอย่างใด สิ่งบรรยากาศต่าง ๆ ก็ใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ ฝึกใจ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More