พระธรรมยาตากับการค้นพบความสุขในพระพุทธศาสนา ยิ่งหยุด...ยิ่งเร็ว...ยิ่งง่ายมาก เล่ม 1 หน้า 72
หน้าที่ 72 / 136

สรุปเนื้อหา

พระธรรมยาตาท่านหนึ่งได้เดินข้ามภูเขามาเพื่อบวชเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนา ท่านมีศรัทธาและความตั้งใจที่จะฝึกฝนตนเอง หลังจากที่นั่งนิ่งและทำสมาธิ ท่านเห็นดวงธรรมและองค์พระ ทำให้ท่านรู้สึกสงบและมีความสุข จนไม่อยากที่จะลาสิกขา ท่านเข้าใจว่า ความสุขที่แท้จริงนั้นเกิดจากใจที่หยุดนิ่ง

หัวข้อประเด็น

-พระธรรมยาตา
-การเดินทางเพื่อบวช
-การทำสมาธิ
-ความสำคัญของการหยุดใจ
-ความสุขในพระพุทธศาสนา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

พระธรรมยาตาท่านหนึ่ง มิจิดตรษา ท่านอยู่แนวตะเข็บชายแดนไทยพม่า เดินข้ามภูเขามาหลายลูกเพื่อบวชเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนา ท่านมีศรัทธา พอจวนแล้วก็ได้ตั้งใจฝนอธิบายตนเอง วันนี้นั่งนิ่งๆ ท่านมองเห็นดวงธรรม เห็นองค์พระ และเห็นดลตลอดเวลา สงบ มีความสุข ตั้งใจจะบวชไปนานๆ ไม่อยากกลิ้ง ท่านเข้าใจแล้วว่าความสุขที่แท้จริงเกิดจากใจหยุดนิ่ง One Dhammadayada lived along the border of Thailand and Myanmar. He had faith, walked across many mountains to be ordained in Buddhism. After ordination, he had intention to train himself. One day, he sat still, seeing Dhamma spheres, Buddha Images, and saw them at all times. He felt calm, happy. He had the intention to prolong his ordination; he did not want to disrobe. He understood that true happiness comes from the still mind.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More