การศึกษาและการเติบโตในชีวิต : หน้า 94/120

๙๒ ...ก่อนแต่งงานลูกสารภาพกับเขาว่า ฉันเขียนหนังสือไม่เป็น เธอรับฉันได้ไหม เพราะ การที่อ่านหนังสือไม่ออก เขียนหนังสือไม่ได้ มันเป็นปมด้อยของลูกอย่างมาก.. เขาก็บอกลูกว่า “ลองเขียนคำว่าอธิษฐานสิ” ลูกก็เขียนได้เกือบถูก เขาก็สอนลูก จนลูกเขียนถูก ลูกจึงเกิดความประทับใจเขาตรงจุดนี้มาก... จนใส่ไม่ได้ ลูกได้เรียนจนกระทั่งจบ ป.5 แต่อ่าน เขียนภาษาไทยไม่ได้เลย ลูกเก่งวิชาคณิตศาสตร์ คำนวณ และวิชาวาดเขียน ได้วิชาเหล่านี้มาช่วยเสริม จึงจบมาได้ ค เขียนคำว่าอธิษฐานสิ” ลูกก็เขียนได้เกือบถูก เขาก็ สอนลูกจนลูกเขียนถูก ลูกจึงเกิดความประทับใจเขา ตรงจุดนี้มาก ลูก หลังจากลูกแต่งงานได้ ๑ ปีแล้ว ก็ยังไม่มีบุตร ในช่วง 5 เดือนที่คบกันอยู่ ลูกไปโบสถ์ทุก พอลูกอายุ ๑๔ ปี ก็ได้เข้ากรุงเทพฯ ไปทำงาน อาทิตย์ เขาก็ไม่ขัด แต่พอแต่งงานแล้ว วันรุ่งขึ้น เขา เป็นแม่บ้านอยู่ที่บ้านหลังหนึ่ง ทำอยู่ ๑ ปี ก็เปลี่ยน ไม่ยอมให้ลูกไปโบสถ์อีกเลย เขาตระเวนพาลูกไป ไปทำงานเย็บเสื้อผ้าที่บริษัทแห่งหนึ่งและเรียนวิชาชีพ วัดต่างๆ ทั่วประเทศไทย เพื่อให้ลูกเลือกว่าจะเอา การออกแบบเสื้อผ้าควบคู่ไปด้วยจนจบ จากนั้นก็ วัดไหน แต่มีข้อแม้ว่า ห้ามไปโบสถ์อีกเด็ดขาด และ ย้ายไปทำงานเย็บผ้าไหมที่เชียงใหม่ ลูกได้พบกับ พาลูกไปถามพระทุกวัดที่ไปว่า ถ้านับถือคริสต์แล้ว สามีที่นี่ ซึ่งตอนนั้นยังคบกันเป็นเพื่อน หลังจาก ๑ เปลี่ยนใจมานับถือพุทธจะบาปไหม จะเป็นการผิด ปีผ่านไป ทางบริษัทก็ส่งลูกไปทำงานที่ภูเก็ต ๒ ปี สัจจะไหม เพราะได้สัญญากับพระเจ้าแล้วว่าจะนับถือ ช่วงที่อยู่ภูเก็ตนี้ลูกได้คบกับผู้ชายคนหนึ่งเขานับถือ ท่านตลอดไป ก็ได้คำตอบเหมือนกันว่า ไม่บาป ศาสนาคริสต์ แต่ตอนนั้นลูกก็ไม่ได้นับถือตามเขา จึงหันมานับถือพระพุทธศาสนาตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา พอครบ ๒ ปี ก็เข้ามาทำงานที่กรุงเทพฯ ผู้ชายคน นั้นก็ตามมาคบกับลูกต่อ เขาพาลูกไปโบสถ์ทุกวัน อาทิตย์ เป็นเวลา ๕ ปี แล้ววันหนึ่งลูกก็ได้พบกับ สามีคนปัจจุบันที่ป้ายรถเมล์โดยบังเอิญ พบกันครั้งนี้ เขาหล่อขึ้นกว่าเดิม ลูกจึงคบกับเขาต่อ คบกันได้ 5 เดือน เขาก็ขอแต่งงาน เนื่องจากเขาเป็นคนนิสัยดี ลูกจึงยอมแต่งงานด้วย ก่อนแต่งงานลูกสารภาพ กับเขาว่า ฉันเขียนหนังสือไม่เป็น เธอรับฉันได้ไหม เพราะการที่อ่านหนังสือไม่ออก เขียนหนังสือไม่ได้ มันเป็นปมด้อยของลูกอย่างมาก ไม่อยากให้เขามา ดูถูกลูกทีหลัง เขาจึงให้กำลังใจลูกว่า “คนเราโอกาส ไม่เหมือนกัน เธออยู่ต่างจังหวัด ฉันอยู่กรุงเทพฯ มันจำเป็นต้องเรียน” แล้วเขาก็บอกลูกว่า “ลอง ลูกจึงได้ไปอธิษฐานกับหลวงปู่สด ที่วัดปากน้ำ ตอน นั้นลูกยังไม่รู้จักวัดพระธรรมกาย ลูกอธิษฐานว่าขอ ลูกศิษย์เก่งๆ ของหลวงปู่มาเกิดกับลูกสักคน จาก นั้นลูกก็ตั้งท้อง คลอดออกมาเป็นผู้ชาย เป็น ลูกชายคนโตของลูก แต่ลูกคนนี้มีอาการแปลกอยู่ อย่างหนึ่ง คือ ตอนอายุได้ประมาณ ๒-๓ ขวบ มี วันหนึ่งลูกพาเขานั่งมอเตอร์ไซค์ไปทำธุระ ขากลับ เขาหลับบนรถมอเตอร์ไซค์ พอมาถึงบ้านลูกก็อุ้ม เขามานอนในบ้าน แล้วอยู่ๆ เขาก็ลุกขึ้นละเมอ แล้วพูดว่า กลัวแล้วๆ แล้วก็ยกมือไหว้ ประนมมือ อยู่อย่างนั้น ดูท่าทางเขาหวาดกลัวมาก ลูกก็จับตัว เขาเขย่าให้ตื่น แล้วถามว่ากลัวอะไร เขามองหน้าลูก