การทำการบ้านเพื่อบรรลุเป้าหมายชีวิต : หน้า 102/120

ภายใน อาจเรียกได้ว่านี่เป็นสิ่งที่ยากที่สุดก็ว่าได้ ที่ยากเพราะไม่ใช่แค่ต่อเนื่องปีสองปีหรือสิบปี แต่ท่านได้ทำตลอดต่อเนื่องมาทั้งชีวิต และจะทำไปจนกว่าจะบรรลุเป้าหมาย นี่เป็นเรื่องที่ผมว่ายากที่สุด แต่เรื่องยากสุดนี้กลับเป็นเรื่องไม่ยากเลย หากร่วมมือกับท่านในการทำการบ้าน ๑๐ ข้อ โดยเฉพาะข้อสองที่ว่าให้จดบันทึกผลการปฏิบัติธรรม รู้จักสังเกต แล้วหัดปรุงใจให้พอดี ทำจิตให้บริสุทธิ์ ทำหยุดให้มันนิ่ง แล้วก็ดิ่งเข้าสู่ การได้มาเปิดอ่านบันทึก นับเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดอีกช่วงหนึ่ง บันทึกสามารถย้อนวันเวลาและความรู้สึกให้กลับไปอยู่ในตอนนั้นได้ อย่างล่าสุดผมเปิดบันทึกไปเจอวันเสาร์ที่ ๑๔ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๒๑ ตรงกับ วันวาเลนไทน์ วันแห่งความรัก วันที่หลวงพ่อสอนให้รู้จักรักตัวเองก่อนที่จะแบ่งปันความรักให้กับคนอื่น วันนั้นหลวงพ่อได้ไปเยี่ยมหมู่กุฏิสามเณร ตรวจดูความเป็นอยู่ทั้งที่พักและการเรียน และ เป็นกำลังใจในการสอบบาลี แล้วหลวงพ่อก็เห็นกระดานดำมีกลอนที่สามเณรเขียนไว้ว่า แม้บุญนิดหน่อยนั้น ควรทํา ทําบ่อยเป็นประจํา ไม่เว้น เหมือนฝนตกพร่า ๆ เต็มตุ่ม แลเฮย ทำบ่อยๆ ได้ Sense แผ่กว้างจักรวาล อ่านแล้วหลวงพ่อจึงเขียนตอบเพื่อสอนสามเณรว่า บาปนั้นแม้หน่อยนั้น อย่าทํา จิตจักทุกข์ระกำ หม่นไหม้ หากแม้นพลาดทํา รีบกลับ ตัวเฮย ตั้งหลักใจใหม่ไซร้ เร่งสร้างความดี จากนั้นก่อนที่หลวงพ่อจะกลับหลวงพ่อก็ให้พรรวมทั้งให้ลูกเณรสอบบาลีให้ได้ยกชั้นกัน หมดทุกรูป เวลาผ่านไปสิบกว่าปีแล้ว แต่ความรู้สึกเหมือนเพิ่งเกิดขึ้นมาเมื่อวาน ช่วงเวลาที่ดีที่สุดอีกช่วงหนึ่งของคนเรา คือการได้ทบทวนบุญที่เราได้ทำขณะที่เรายัง แข็งแรง ยังมีชีวิตและมีลมหายใจอยู่ ทุกครั้งที่เปิดอ่าน เรื่องราวต่างๆ รวมทั้งงานบุญที่ผมได้มาร่วมพิธีและได้ร่วมทำบุญจะ กลับมาปรากฏอย่างแจ่มชัดอีกครั้ง ซึ่งบางงานบุญเริ่มเลือนหายจากความทรงจำของผมไปแล้ว โชคดีที่บันทึกนี้ช่วยเรียกกลับคืนมาได้ 2