การดูแลผู้สูงอายุและสุขภาพจิตที่ดี : หน้า 89/140

ฆะได้มาก" ข้อยัคครอยู่แล้วไม่ต้องขยายความอีก เรื่องอย่างนี้นักเขียนในหมู่อุตสาหกรรม ทั้งหลาย ในคราวอยู่ร่วมกันมาก ๆ และ ข้าวปลาอาหารค่อนข้างอัดแัดดกันเลน แนว ซ่อนบ้างข้าวอ่อนนิ่มของพวกเขาแหย่ลูกดู บางทีหลงนึกสงสารว่า โถ! แยกเขาไปกิน ไป นั่งซุกกินข้าวเปล่า ฯ อยู่คุณเดียว ทีแท้เจ้านั้น และตัวแสบ! ข้อ ๑๑. การพูดพึงทำความศึกษาว่า ถ้าเรา ไม่เจ็บไข้ขาขไม่ขาดหรือขาวสุก เพื่อประโยชน์ แก่ตนมฉัน คือ พระภิกษุต้องพยายามอย่างที่สุด ที่จะทำตัวให้เลี้ยงง่าย ถาไม่เจ็บไข้ป่วยจะ ไม่เอาปากขอใคร ถ้าเมื่อไหร่พระภิกษุขอปาก ขอแล้งว่าท่านป่วยหันหลัง จงเป็นต้องได้ อาหารแบบนั้นแบบนี้ ฤด็แตยมช่วยจัดให้ท่าน ตามที่ขอด้วยเด่าน ข้อซื่ออยากจะเตือนพวกเราบางคน ที่แม่ ตั้งใจเลี้ยงพอเลี้ยงแม่จนแก่เมาเป็นอย่างดี อุตส่าหาทำคนรับใช้ดูแล สังเสีัยบร้อยว่า ถ้าท่านอยากจะได้อะไรให้บอก ว่าจะเป็น แก้วสารพัดนิบันดาลทุกอย่างให้ท่าน แต่แล้ว ก็พลาด เพราะมองข้ามบางเรื่องที่เป็นธรรมาต ของท่านผู้เฒ่าไป บางท่าว่าจะรู้ว่าก็น่าจะเป็น โรคอาหาารไปเสียแล้ว เคอานวารสาร ทางการแพทย์พิมพ์ว่า แม้แต่นานเศรษฐีหลาย ๆ บ้านยังเจอปัญหา ท่านผู้อ่านในครอบครัวเป็น โรคอาหาร ทำไมจึงเป็นอย่างนั้น มีเหตุที่มาม้อธิบาย ได้ว่า ๑. ท่านเคยจนมาก่อน แมในภายหลัง จะมีฐานะดี แต่เวลกินข้าวปลาอาหาร ท่านยัง ติดนิสัยนี้เหมือนเดิม ถ้าผู้วัวอะไรแพง ลงข้าวไว้ในบ้าน ท่านก็ยังเป็นโครคอาหารจนได้ ๓. ไม่ใช่เห็นนิยย. แต่คนไทยเวลากินข้าว ปลอาหาร มักไม่ค่อยคำนึงคุณค่าอาหาร แต่กลับคำนึงถึงสวยงามถูกใจ ปลา ร่าง ปลาเค็ม น้ำพริก อย่างนี้ท่านผู้เฒ่า ชอบนั่นก็เอา บอกว่าไม่แช ะ สุขของ พวกนั้นไม่ได้ ท่านว่าทำให้กินข้าวได้หลายจาน แต่จริง ๆ แล้วคุณค่าไม่พอ เพราะของที่ท่าน ชอบไม่ค่อยมีคุณค่าทางอาหาร ในที่สุดท่าน ก็เลยเป็นโรคขาดอาหาร ผู้ตกบากคนโโรมิ ได้ลูกหลานที่มีรู็ใจ ทำกับข้าวไม่ถูกปาก ท่านเกลียดใจเขา ไม่บอก ไม่นัน แล้วในที่สุดก็เป็นโรคขาดอาหาร เพราะ ได้อาหารไม่ถูกใจ กินไม่ลง ระวัง ๆ หน่อยนะ พ่อแม่นี้ได้ครังเดียว คือมีพ่อคนเดียว มีแม่คนเดียว ท่านตายแล้ว ไปหาคนอื่นเท่านั้นไม่ได้ เราคงทำงาน หาเงินหาทอง ก็หวังจะตอบแทนบุญคุณท่าน ให้เต็มที่ แต่ถ้าทำร่างแต่งเงินไปให้ ไม่ได้ตาม ไปดูรายละเอียดว่าท่านนำไปกินไปใช้ยังไง เดี๋ยวก็ท่านเป็นโรคขาดอาหาร เป็นลมเป็นลม ไป เรานั้นและจะต้องเสียใจไปตลอดชีวิต จะนั้น การที่ใครคนใดคนหนึ่งมีฐานะดี ส่งเงินไปให้พ่อแม่ใช้แล้วไม่ตามไปดู ถือว่าส่ง มาก วันที่ดีดีก็กลับบ้านพลากอเมริไปทราม ท่าน อาจพบว่าท่านนั่งว่านหัว ผอมโกรก ใส่เสื้อผ้าเก่าขาดกะร่องกระลายขอทาน เงินทองที่ลูกส่งไปให้ย้วนครวนในกามบัน