ศีลธรรมและคำพูดของคนดี : หน้า 46/100

ศีลธรรม ลำสัตย์ เรื่อง พระครูสมพงษ์ ทนต์ติใจโฉ คำพูดของคนไม่ดี สนโต น เต ย น วนุติ ธม ม์ ผู้ใดไม่พูดเป็นธรรม ผู้นั้นไม่ใช่สัตบุรุษ (ส.ส. ๑๕/๒๗๐) ปกติของคนดี คือ คิดดี พูดดี ทำดี ปกติของคนไม่ดี คือ คิดไม่ดี พูดไม่ดี ทำไมดี ในที่นี้อ้างว่านี้คำพูดของคนไม่ดี คนไม่ดี มักพูดโกหก ปลิ้นปล้อน พูดอำภาย หลอกลวง ไม่รักคำพูด พูดจาไม่อยู่ร่องรอยกันร คนไม่ดีมักพูดหยาบคาย พุดด้า พูดไม่เข้า จุด พูดประชด พุดกระแทก พูดแดกดัน พูดอุอามา พุดให้จบใจ พูดเหมือนเอากันบ้างแยงู คนไม่มีมักพูดพ่อเจอ พูดไร้สาระ พุดเหลาไหล พูดพล่อ ๆ สักแต่ได้พูด คนไม่มีมักพูดส่อเสียด นำความข้างหนึ่งไปบอกอีกข้างหนึ่ง ด้วยเจตนาจะพูดแย่ให้แตกกัน ให้แตกแยกสามัคคี น คนไม่มีมักพูดด้วยจิตอดกล มักพูดโอ่วด พุดหวังอามสินจ้าง พูดให้ร้าย พุดด้วยจิตริซซา พูดแบบปากปร ชัยใจเชื่อ คอ คำพูดที่ย่อมังนี้ ใครพูดแล้วก็ทำลายสนุขพูด ทำลายมิตรภาพ พูดแล้วนำทุกข์-โทษ-ภัยมาสู่ตนเอง ถ้าจะพูดคำเหล่านี้ ให้ “หยุดพูด” จะดีกว่า ยอมไม่พูด ยอมอยู่นิ่ง แม้จะอึดอัดบ้างก็ตาม แต่เพื่อความปลอดภัยในวัยสงสาร เราต้องอดทนให้ได้ อดทน อย่าโกรธ ไม่พูด ไม่พูด