การปฏิบัติธรรมและการเห็นพระธรรมกาย : หน้า 41/110

ด้วยเหตุนี้ จึงมีคำถามเกิดขึ้นเป็นระลอก ๆ อย่างไม่ขาดสายว่า...การปฏิบัติธรรมเพื่อให้เข้าถึงพระธรรมกาย ที่มีคนจำนวนมากนั่งสมาธิแล้วเห็นองค์พระกลางท้องเป็นสิ่งที่ผิดเพี้ยนหรือไม่? ซึ่งในสมัยหลวงปู่ปกน้มีมูลที่ไม่พอใจพูดเหยียดหยามหลวงปู่ว่า "ใครอยากเป็นอสุภวกลงไปเรียนธรรมกายที่วัดปากน้ำ" ทั้ง ๆ ที่รู้จักว่าคำว่า "ธรรมกาย" มีปริมาณให้เห็นชัดเจนอยู่ในพระไตรปิฎกหลายแห่งด้วยกัน จากการที่ได้รับข้อมูลน้อยเกินไป แล้วไม่ได้ศึกษามเพิ่มเติม แถมไม่ได้ลงมือฝึกสมาธิจริงจังเอง จึงเกิดคำถามใหม่ตามมาทีหลัง... แม้ว่าความหมายในพระไตรปิฎกก็จริง แล้ว การนั่งสมาธิแบบธรรมกายที่เห็นองค์พระล่ะมีจริง ๆ หรือไม่? ใช่สิ่งที่พระสัมพุทธเจ้า ทรงรับรองไหม ? แล้ววิธีทำให้บรรลุสมาธิแน่นอนได้จริง ๆ หรือ ? ถ้าคุณเป็นคนหนึ่งที่กำลังสลายประเด็นนี้ก็ถือว่าการมาทบทวนในบทความนี้ อาจทำให้คุณได้มองความเป็นจริงอีกด้านหนึ่ง จะได้ไม่หลงไปกล่าวหาใครโดยยังไม่ศึกษาข้อมูลให้ดีซึ่ง... จากการค้นอะไรไตรปิฎกพบข้อข้อมูลเด่นชัดว่า พระอรหันต์ในสาย "สัทธิวิมุต" หรือผู้หลุดพ้นจากโลกได้ด้วยศรัทธาที่ตั้งมั่นในพระสัมพุทธเจ้าอย่างแรงกล้า ท่านได้เจริญสมาธิแบบ "พุทธานุสติ" โดยการตามตริกะลีลึกถึงพระพุทธองค์ ซึ่งการเจริญพระวรธรรมแบบนี้ ทำให้เห็นพระพุทธองค์ในสมาธิได้ ! พระอรหันต์ในสายนี้มีหลายองค์มาก เช่น พระอัครวุฒ พระอารีรันต์ พระปิณฑิย แต่ผู้ที่ได้เด่นที่สุดคือพระสัมพุทธเจ้า