อรรถกถา ทุกทักษา คาถาธรรมมบท วิวรรณ์ที่ ๒๔ : หน้า 45/110

อรรถกถา ทุกทักษา คาถาธรรมมบท วิวรรณ์ที่ ๒๔ หน้า ๑๑ ใน ๑๒ http://www.84000.org/tipitaka/attha/attha_nbh2b=258:1:35:8=11 ทราบว่า บัณฑิต บัญญัติของเรานี้คือความแก่กล้าแห่ง จิตศรัทธาว่า "รักก็ ปรโญโภโร" ในคำพระปกคอลย์ว่า รักก็ คนดูแลเห็นธรรม คนนี้ (ชื่อว่า) เห็นเรา (ผิดกาล) คนดูแลเห็นเรา (ผิดกาล) คนนี้ (ชื่อว่า) เห็นธรรม พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๗ - พระสุดันดับไตรปิฎกเล่มที่ ๙ http://www.84000.org/tipitaka/read.php?b=17&A=2680&7=2799 พระไตรปิฎกในพระกามของปัณฑิตควรได้กล่าวถึงพระพรหมภาคได้ มีความจริง บุคคลนี้ธรรม พร้อมด้วยเราคือเนื้อแห่งธรรมะ วิรัค เป็นธรรม สักกายะพอเป็นโลน รูปเหล่านั้นหรือไม่? ของมนุษย์ แต่เป็นรูปภาพที่เห็นได้จากการปฏิบัติสมาธิ เหมือนกันณของพระปิฎกค่ะและจาก อรรถกถา ทุกทนิกาย คาถาธรรมมบท วิวรรณ์ที่ ๒๔ เรื่องพระจักกฤ เดิมพระจักกฤเป็นผู้ที่ติในรูปของพระสัมมาสัมพุทธเจ้ามาก จึงขอออกบวช เพื่อจะได้เห็นพระองค์มากขึ้น ด้วยเหตุนี้.. พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงตรัสสอนว่า “จักกฤ ประโยชน์อะไรของเธอด้วยการเฝ้าดูภูมิแร่นี้ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงตรัสสอนว่า “รักก็ พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๙ พระสุดันดับไตรปิฎก เล่มที่ ๙ สังโยครักขา ขันถวารวรรค ๕. วัณสีสูตร ว่าด้วยการเห็นธรรมชื่อว่า เห็นพระพุทธเจ้า จะว่า จากคำตรัสที่ว่า.. “ผู้ดูแลเห็นธรรม ผู้ดูแลเห็นธรรม ผู้นี้ชื่อว่า ย่อมเห็นธรรรม” แสดงว่า..พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ไม่ยกหมายถึงรูปภาพที่เป็นภายในเนื้ออันไม่เที่ยง ของมนุษย์ แต่เป็นรูปภาพที่เห็นได้จากการปฏิบัติสมาธิเหมือนกันณของพระปิฎกค่ะและจาก อรรถกถา เรื่อง "พุทธานุสรณ์" และ "การเห็นพระ" พฤกษีทายาช ๒๕๖๐ อยู่ในบุญ ๔๓