ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมธารา
วาสนาอิทธิสัมพัทธ์ในพระพุทธศาสนา ปีที่ 4 ฉบับที่ 2 (ฉบับรวมเล่มที่ 7) พ.ศ. 2561
พบจำนวนมากในคัมภีร์อรรถกถา โดยมีตัวอย่างบันทึกการใช้ ดังต่อไปนี้
1. การใช้ในบรรยายที่แสดงถึงจุดคำที่มีความหมายใกล้เคียงกันกล่าวคือ "ความคิดเห็น ความพอใจ ความชอบใจ ธรรมะ สาระ" ของนักบวชนอกพระพุทธศาสนา ซึ่งเป็นเหตุการณ์ที่สืบเนื่องจากการที่พวกปราชญ์ได้ส่งหรานางสนุกธ์บริพาษิกาและใส่ความพระสงฆ์เจ้าพร้อมด้วยพระสาวก เพื่อเพื่อความปรารถนาในลาภสักกา
Sakam hi ditthiṁ katham accayeyiṁ? ti. Ye te titthiyaa Sundarīṁ paribbājikaṁ hantvā, samānāṁ sakyaputtiyāṁ avaññaṁ paḳāsaṭṭhā, evam etaṁ läbham yasam sakkārasammāṇam paccāriṁsaṁ ti evamditthiṅka evaṁkhantīka evaṁrukīca evaṁladdhīka evaṁladdhīka evamajjhāsayā evamadhippāya, te nāsakkhimsu sakam ditthiṁ sakam khantim sakam rucim sakam laddhīm sakam ajjhāsayām sakam adhippāyam atikkamitum. Atha kho sv eva ayaso te paccāgato ti, evam pi sakam hi ditthiṁ khatham accayeyiṁ? (MN d: 64¹-10)
[คำว่า] พึงกาว่วงความเห็น (ทิฎฐิ) ของตนได้อย่างไรเล่า?
[อธิบายว่า] เดี๋ยวนี้เหล่านั้น มีความเห็นอย่างนี้ มีความพอใจอย่างนี้ มีความชอบใจอย่างนี้ มีทิฏฐิอย่างนี้ มีอารมณ์อย่างนี้ มีความประสงค์อย่างนี้ว่า "พวกเรานางสนุกธ์บริพาษิกาแล้วประกาศโทษพวกสมณศายบุตร ก็จักอำนวย ยศ สักกาและสมมานะกลับคืนมาได้ด้วยวิธีการอย่างนี้" เดี๋ยวนี้เลยนั่นไม่สามารถก้าวล่วงความเห็นของตน ความพอใจของตน