วิวัฒนาการคัมภีร์พระพุทธศาสนา คำว่า “ลทฺธิ” ในคัมภีร์พระพุทธศาสนาเถรวาท หน้า 17
หน้าที่ 17 / 25

สรุปเนื้อหา

บทความนี้สำรวจวิวัฒนาการของคัมภีร์พระพุทธศาสนาในช่วงต่าง ๆ โดยเน้นการใช้คำว่า 'ลุกร์' ซึ่งมีร่องรอยในคัมภีร์อริยตำรา นอกจากนี้ยังนำเสนอข้อมูลเกี่ยวกับยุคต่าง ๆ เช่น ยุครอยต่อระหว่าง ยุคต้นกับยุคอธิธรรมและยุครถกถากา พร้อมทั้งวิเคราะห์ความสัมพันธ์ของคำในคัมภีร์และความคิดเห็นของบุคคลในแต่ละยุค ความเข้าใจในคัมภีร์และคำศัพท์มีความสำคัญต่อการศึกษาพระพุทธศาสนา ทั้งนี้เนื้อหาอิงตามงานวิจัยและการศึกษาด้านพระพุทธศาสนา รวมถึงการวิเคราะห์เชิงลึกเพื่อให้เข้าใจชัดเจนเกี่ยวกับวิวัฒนาการทางความคิดและคำศัพท์รักษ์ในบริบททางศาสนา.

หัวข้อประเด็น

-วิวัฒนาการคัมภีร์
-การใช้คำว่า 'ลุกร์'
-ยุคต่าง ๆ ในพระพุทธศาสนา
-นัยสำคัญทางศาสนา
-ความคิดเห็นของบุคคลในแต่ละยุค

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ธรรมาราฯ วาสสาวิวิทธารานพระพุทธศาสนา ปีที่ 4 ฉบับที่ 2 (ฉบับรวมเล่มที่ 7) พ.ศ. 2561 นิยายอื่น" อย่างเช่น มหาสงฅิสะวาสติวิตา เป็นต้น ตารางแสดงวิวัฒนาการในตรวมว่า “ลุกร์” ในคัมภีร์พระพุทธศาสนา ยุคของคัมภีร์ คัมภีร์ที่ปรากฏ กลุ่มเป้าหมาย ยุครอยต่อระหว่าง ยุคต้นกับยุคอธิธรรม (250-200 ปี ก่อนคริสต์ศักราช) นิทเทส นักบวชตนพระพุทธศาสนา ยุครถกถากา (คริสต์ศักราช 100-500 ปี) อรรถกถา พระภิกษุผู้ที่เป็นปฏิปักษ์ต่อพระพุทธเจ้าและพระสาวก ถากวัดอถรถถากา พระพุทธศาสนานิกายอื่น อย่างไรก็ดี นับไม่ได้นับหมายความว่า ในคัมภีร์อริยตำราจะไม่มีการใช้คำที่มีความหมายในลักษณะเดียวกับคำว่า “ลุกร์” ซึ่งร่องรอยให้เห็นอยู่ที่ความสัมพันธ์ของ “สุดต nibad” กับ “นิเทส” Sakom hi ditthim katham acceyy chandānunito ruciyā nivitto sayam samattāni pakubbamāno: yathā hi ja neyya, tathā vadeya. (Sn 781) บุคคลผู้ไปตามความพอใจ ตั้งมั่นแล้วในความชอบใจ พึงก้าวล่องความเห็น (ทิฏฐิ) ของตนได้อย่างไฉไล่า แต่บุคคลเมื่อจะทำให้รีบรรลุด้วยตนเอง รู้อย่างไร ก็พึงกล่าวอย่างนั้น
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More