ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมาภา
วาสสาวิวิภาวกามาทร์พระพุทธศาสนา ปีที่ 4 ฉบับที่ 2 (ฉบับรวมเล่มที่ 7) พ.ศ. 2561
pana tesám ṛṇàṁ paripākam gatam, tumhe bahūhi
bhikkhūhi saddhīṁ tattah gantvā tesám dhammaṁ
desetvā te bhikkhuṁ maggaphalehi sambodhetvā gahetvā
āgacchathā” ’ti. (JA I: 142 26-30)
ดู่อนาสัมบูรณ์ [[และโมคัลลานะ] ภิกษุ 500 รูปผู้เป็นศิษย์
ของพวกเธอ พอใจแล้วในอัตริของเทวทิจ ไปกับเทวทัตแล้ว
กับดนัญของภิกขุเหล่านี้ถึงความแก่กล้าละล่ะ พวกเธอจงไป
ที่นั่นพร้อมกับภิกษุหมูมาทา แสดงธรรมแก่ภิกษุเหล่านั้น ทำให้ภิกษุ
เหล่านั้นรู้ว่าถึงมรรคผลแล้ว จงพากลับมา
ในเหตุการณ์เดียวกันนี้ พระภิกษุสูงได้สนทนากับเหตุการณ์
ดังกล่าว ดังนี้
“ävuso Devadattena paṅca bhikkhusatāni ādāya
Gāyāsisaṁ gantvā ’yam samano Gotamo karoti na so
dhammo, yam ahaṁ karomi ayam eva dhammo’ ti te
bhikkhuṁ attano laddhiṁ gāhāpetvā thānappattam
musāvādaṁ katvā saṁgham bhinditvā ekasīmayā dve
uposathā kata” ti... (JA I: 425 1-5)
ท่านผู้มีอายุ พระเทวทัตนำพากิจกุ 500 รูปไปสู่สุคาลัยแล้ว
ทำให้ภิกษุเหล่านี้ยึดถืออัตริของตนว่า “พระสมโภคคาม
ทรงกระทำสิ่งใด สิ่งนั้นไม่ใช่ธรรม [ส่วนว่า] เรากระทำสิ่งใด
สิ่งนั้นเท่านั้นจึงเป็นธรรม” กระทำสวาทอันเป็นที่ตั้งแห่ง
ความวิบัติ ทำลายสงส์ กระทำ 2 อุปลศในสมเด็จ…