การดำเนินชีวิตแบบพอเพียงที่นำโดยคุณยายอาจารย์ฯ : หน้า 20/84

มาก่อนตลอดชีวิตของท่านนานแล้ว อาจกล่าวได้ ปัจจุบันเรากำลังรณรงค์เศรษฐกิจแบบพอเพียง คุณยายอาจารย์ฯของเราท่านได้ดำเนินปฏิปทาน ว่า สิ่งทั้งหลายที่มนุษย์ได้คิดออกในแต่ละครั้ง และลงมือทำกันอยู่เพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตและ สังคมโลกให้ดีขึ้น คือสิ่งที่คุณยายอาจารย์ฯท่าน ได้ทำล่วงหน้าไปแล้ว และได้สรุปเป็นต้นแบบของ ง่ายความสมถะของท่าน ธรรมคุณวิเศษก็ยิ่งเป็นบุญตาและบุญตัวสำหรับผู้ ได้เข้าใกล้เป็นยิ่งนัก เพราะความศักดิ์สิทธิ์ของ วิชชาธรรมกายที่ท่านได้เข้าถึง สามารถเป็นที่ ใครก็ต้องอัศจรรย์ใจเมื่อได้เห็นความสันโดษเรียบ และภายในคือคุณ ชีวิตที่สมบูรณ์ของท่านเองในชาติปัจจุบัน ดังคำ พูดของท่านที่ว่า ชาตินี้ ยายจะมีข้อบกพร่องเป็น ชาติสุดท้าย ชาติต่อไป ยายจะสมบูรณ์พร้อม ทุกอย่าง เพราะชาตินี้ ยายได้ทำเหตุแห่งความ สมบูรณ์ได้ครบถ้วนแล้ว คำพูดของคุณยาย อาจารย์ฯย่อมเป็นจริงทุกประการ ดังการกระทำ ของท่านที่ได้รับคำชมจากพระเดชพระคุณหลวงปู่ พึ่งให้ผู้คนได้อย่างแท้จริง ชีวิตของท่านขณะเมื่อ มรณภาพ วัดปากน้ำ ที่ไม่มีใครได้รับคำชมถึงอย่างนั้นเลย และเมื่อพระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำ ท่านก็ได้ยึดมั่นในคำสั่งของพระเดช พระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำที่ให้รอผู้ที่จะมาสืบทอด วิชชาธรรมกายอยู่ที่วัดปากน้ำ ท่านก็รอ และเมื่อ พบพระเดชพระคุณหลวงพ่อธัมมชโยนั่นเอง การ เผยแผ่วิชชาธรรมกายของท่านที่ได้ศึกษามาหลาย ศึกษาวิชชาและทำวิชชาอยู่กับพระเดชพระคุณ หลวงปู่วัดปากน้ำ เป็นประหนึ่งความงดงามของ ดวงอาทิตย์ยามเที่ยงวันที่ให้ความสว่างเจิดจ้ายิ่งนัก เพราะนับตั้งแต่ก้าวแรกที่ย่างเท้ามาอยู่กับพระเดช พระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำ คุณยายอาจารย์ฯ ได้ ผ่านการฝึกฝนอบรมตนเองทุกๆด้าน ไม่ว่าใน เรื่องภายนอกและภายใน อะไรก็แล้วแต่ที่มาถึงท่าน สิ่งๆนั้นจะถูกปรับให้บริสุทธิ์ให้สมบูรณ์พร้อมใน เวลาต่อมา ยกตัวอย่างเช่น เตียงเก่าที่หักๆพังๆ ซึ่งท่านได้รับเมื่อมาอยู่ในวัดปากน้ำในช่วงแรก จะได้รับการดูแลเอาใจใส่เป็นอย่างดี จนในเวลา ต่อมาไม่กี่วันก็กลายเป็นเตียงที่สะอาดและสว่างที่สุด จนเป็นจุดศูนย์รวมแห่งสายตาของผู้ทำวิชชาด้วยกัน เวลาชีวิตของท่านในตอนนั้น มีเพียงเวลาเดียวคือ เวลาหยุดนิ่งทำสมาธิภาวนา เส้นทางเดินของ ท่านในตอนนั้น คือระหว่างที่พักสู่โรงงานทำวิชชา เท่านั้น ในเรื่องของอุปกรณ์เครื่องใช้ต่างๆที่ จำเป็นสำหรับชีวิต ท่านก็มีเท่าที่จำเป็นจริงๆ ที่ สักว่ายังชีวิตให้ดำรงอยู่และดำเนินไปได้เท่านั้นเอง สิบปีจึงได้ขยับขยายขึ้น จนปัจจุบันมาเป็นพื้นที่ ๒,๐๐๐ กว่าไร่ ท่านเป็นบุคคลอัศจรรย์ที่เข้าใจถึง ปัญหาของมนุษย์และโลกได้อย่างแท้จริง คุณ ยายอาจารย์ฯ ท่านไม่รู้หนังสือ แต่สิ่งที่ท่านสอน ฟ ๑๘