วารสารอยู่ในบุญ: การเผยแผ่ธรรมะในพระพุทธศาสนา : หน้า 82/84

อยู่ใน se ที่ปรึกษา ym พระมหาสมบุญ สมฺมาปุญโญ พระมหา ดร.สมชาย ฐานวุฑโฒ พระอารักษ์ ญาณารกุโข พระสมุห์อำนวยศักดิ์ มุนิสกฺโก บรรณาธิการบริหาร พระสมบัติ รกฺขิตจิตโต กองบรรณาธิการ พระดร.สมศักดิ์ จนฺทสีโล, พระวิชิต ผาสุกวาโส, พระตรีเทพ ชินจุกุโร, พระสนิทวงศ์ วุฑฒิโส, พระกล้าณรงค์ ญาณวีโร, พระมหาจตุรงค์ จตฺตมโล พระสรพงษ์ สุทธสุทโธ, พระมหาเอก จนฺทูปโม พระสมบูรณ์ จิตฺตทนฺโต, พระธนรินทร์ สิริธโร, พระดิเรก พนฺธมุตโต, พระวีรพงษ์ สงฺขวํโส, พระมหาเอกพล เอกพโล, พระคมกฤธิ์ คุตฺตวํโส, พระทรงวุฒิ ชยวุฑโฒ, ผศ.สุชีพ พะหูชนม์, ผศ.สุภาศิริ พะหูชนม์, วรวรรณ ถนอมพงษ์, วันชัย ภัทรโกมล, วินิช พันธุ์วิริยรัตน์, อุษา จันผะกา, นิตยา จรุงจิตต์, สุธิดา จินดากิจนุกูล, ภัทรพร ศิลปาจารย์, รัดเกล้า ลิ่วเฉลิมวงศ์, น้ำผึ้ง พุ่มมาลี, จตุพร ภูคลัง, ระพีพรรณ ใจภักดี บรรณาธิการสารสนเทศ เปรมจิต จงเจียมใจ, ดนยา คูหากนก ฝ่ายภาพ ศูนย์ภาพนิ่ง ฝ่ายศิลปกรรม อพงศ์ ลีลพนัง, กองพุทธศิลป์ วัลลภ นิลถนอม, ชัยชนะ กิตติโสภาพันธุ์, ภัทรา ศรีวสุธา, ดวงดาว ใต้ธงชัย, ศุภวิชฐ์ เหล่าเลิศพงษ์, ชไมพันธ์ รักษาเกียรติ ชฎารัตน์ จุติธรรมขันธ์, พีระ แสงงาม, ชูเดช อนุรักษ์ ฝ่ายโฆษณา ปราณี ชัยผดุง ๑-๖๗๗๑ - ๒๒๖๘ ฝ่ายสมาชิก อรุณี พลกลาง ๐-๑๓๐๖-๕๓๙๓ ผ่องศรี ทานาแซง ๐-๖๙๘๐-๐๙๗๒ โรงพิมพ์ บริษัท รุ่งศิลป์การพิมพ์ (๑๙๗๗) จํากัด วารสาร “อยู่ในบุญ” เป็นวารสารเพื่อการเผยแผ่ธรรมะ ในพระพุทธศาสนาเป็นรายเดือน มีวัตถุประสงค์ดังต่อไปนี้ ๑.เพื่อให้เกิดความรู้ความเข้าใจใน ธรรมะขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และเกิดกำลังใจในการปฏิบัติธรรม เพื่อเข้า ถังธรรมะภายใน ๒.เพื่อปลูกฝังคุณธรรมแก่ประชาชนทุก เพศ ทุกวัย ทุกอาชีพและทุกระดับการศึกษา ต.เพื่อถ่ายทอดความรู้ในพระพุทธ- ศาสนา ให้ง่ายแก่การนำาไปใช้ให้เป็น ประโยชน์ในชีวิตประจําวัน ๔.เพื่อส่งเสริมและสนับสนุนให้คนใน สังคมเป็นคนดีที่โลกต้องการ ๕.เพื่อเป็นสื่อกลางในการสืบทอดอายุ พระพุทธศาสนาให้เป็นที่พึ่งแก่ชาวโลกสืบไป ยิ่งน้อยใจ...ก็ยิ่งไกลหมู่คณะ ความน้อยใจมักจะเกิดกับเราได้ทุกเมื่อ ในขณะที่เราทำบุญใหญ่ หรือมาร่วมงานบุญใหญ่ที่วัด แต่ไม่ว่าความน้อยใจ ขัดเคืองใจ หงุดหงิดใจ จะเกิดจากสาเหตุใดก็ตาม ล้วนเป็นสิ่งที่จะทำให้เรา เสียบุญใหญ่ที่เราพึ่งได้อย่างเต็มที่ และเป็นเหตุให้เราพลัดพรากจาก หมู่คณะไปโดยที่เราไม่รู้ตัว สูญ เพราะในขณะที่บุญทำงานตลอดเวลา บาปก็ทำงานตลอด เวลาเช่นกัน กระแสบาปจะพยายามทำให้เราใจตก หงุดหงิด น้อยใจ ซึ่งอารมณ์เหล่านี้พร้อมจะเกิดขึ้นได้เสมอ อาจด้วยเพราะวิบาก กรรมเก่าของเราเอง ด้วยอุบัติเหตุ หรือด้วยเจตนาของใครก็ตาม จากการที่เราไปได้ยินข้อความที่ไม่น่าฟัง จากการที่เขาทำหน้าตา ไม่น่าดูให้เราเห็น แต่เราต้องไม่ใส่ใจ เพื่อรักษาใจให้ใสตลอดเวลา เราต้องรู้เท่าทัน ต้องเอาชนะอารมณ์ขุ่นมัวนี้ตั้งแต่มันเริ่มก่อตัว ซึ่งวิธี ชนะก็คือ ทำเฉย ๆ เราอย่าไปคว้าอารมณ์นั้นให้อยู่กับเราเลย ถ้า คว้ามัน...อารมณ์ขุ่นมัวน้อยใจนั้น ก็จะมาอยู่กับเราอย่างบริบูรณ์ แล้วบุญของเราก็จะหกหล่น เราต้องถามตัวเองว่า เรามาวัดจะมาเอาบุญ หรือมาเอาความ น้อยใจที่เขาทำให้เรา ในเมื่อเราตั้งใจแสวงหาทรัพย์มาด้วยความ ยากลำบาก เพื่อจะนำมาทำบุญ ดังนั้นเราต้องเอาบุญไปให้คุ้ม โดย การทำใจให้ใสทั้งก่อนทำ ขณะทำ และหลังทำ ถึงจะถูกหลักวิชชา.... Op An J