การปฏิบัติธรรมและการนั่งสมาธิ : หน้า 33/84

อนุวินาที พระก็ทำงานทุกอนุวินาที ยังไม่แพ้ไม่ ชนะกันอยู่ จะประมาทไม่ได้ นี่ก็เป็นเรื่องที่สำคัญ เพราะฉะนั้นในช่วงวันเวลาที่เหลืออยู่ อยากจะเน้นเกี่ยวกับเรื่องการ ปฏิบัติธรรมให้มากๆ คนที่เขาปฏิบัติธรรมได้ ผล เขาเล่าสู่กันฟังว่า นั่ง สมาธินี่ดีนะ นั่งแล้วมีความสุข อย่างที่เขาไม่เคยเป็นมาก่อน ตรงกับความสุขกับการ เปลี่ยนแปลงชีวิตใหม่ หรือ เปลี่ยนแปลงพฤติกรรมใหม่ ทำให้ผู้ใกล้ชิด ไม่ว่าจะเป็นสมาชิกในครอบครัวหรือหน่วยงาน และทุกหนทุกแห่งที่เขาเจอะเจอ เกิดคำถามขึ้นมา ในใจ ได้ซักได้ถามได้พูดได้คุยกัน แล้วก็จบลงที่ ว่าต้องนั่งสมาธิ เขาอยากนั่งสมาธิให้มากนั่นก็เป็น เครื่องยืนยันว่า ทุกคนสามารถปฏิบัติเข้าถึง ธรรมะภายในตัวได้ ซึ่งแต่ละคนเขาได้ รับคำแนะนำแค่ให้หลับตา นึกถึง ดวงอาทิตย์ภายในท้องเท่านั้น และก็ไม่ได้มีอะไรที่นอกเหนือ จากนั้น เกินเลยไปกว่านั้น เขา ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะมีอะไรเกิด ขึ้น แต่ปรากฏสิ่งที่เขาทำ มัน ถูกหลักวิชชา แล้วก็มี ประสบการณ์ภายใน และเกิดความ คิดที่เปลี่ยนแปลงด้วยตัวของตัวเอง ด้วย ความสมัครใจ เพราะฉะนั้น หลวงพ่ออยากให้ลูกทุกคน ขยันนั่งธรรมะให้สม่ำเสมอ จนเห็นประสบการณ์ ภายใน ในระดับที่เราจะไปเป็นแสงสว่างให้กับทุกๆ คนที่อยู่ใกล้ได้ ถ้าได้อย่างนี้ถึงจะเรียกว่าปฏิบัติ บูชาแด่มหาปูชนียาจารย์ ซึ่งเป็นสิ่งที่ท่าน ปรารถนามาก ที่ท่านสละชีวิตค้นพบกันมาถ่ายทอด ที่ถ่ายทอดก็ต้องการให้เราเห็นแบบท่าน ท่านเป็น อย่างไรท่านก็อยากให้เราเป็นอย่างท่าน นี่ คือวัตถุประสงค์ ที่ ล เดือนกุมภาพันธ์นี้นอกจาก วัน กุมภาพันธ์แล้ว วันที่ ๑๓ กุมภาพันธ์ เป็นวันมาฆบูชา วันงาน บุญใหญ่ประจำปีของเรา นอกจาก จะเป็นวันสำคัญทางพระพุทธ ศาสนาแล้ว ยังเป็นวันบังเกิดขึ้น ของวัดพระธรรมกาย ถึง ๑๓ นี้เ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๙ นี้ เราสร้างวัดมาได้ ๓๖ ปีเต็มบริบูรณ์ ตั้งแต่ขุดดินก้อนแรก หลวงพ่อก็นั่งอยู่บนอาสนะ บนกองฟางใต้เต้นท์อยู่องค์เดียว ตอนนั้นยังไม่มี ใครบวชเลย มีอยู่องค์เดียวเท่านั้น แล้วก็มีคุณยาย นอกนั้นก็มีผู้มีบุญเขามาขุดดินก้อนแรกกัน ผู้ที่ บวชมากันในภายหลังในชุดบุกเบิกเขาก็เป็น อุบาสก มาช่วยกันสร้างศูนย์พุทธจักร ปฏิบัติธรรมซึ่งก็มาที่วัดพระธรรมกาย และจะครบ ๓๖ ปี เพราะฉะนั้น เดือนกุมภาพันธ์ จะมีงานบุญ ใหญ่ๆ นี่ถึงสองงาน บุญทุกบุญที่จะเกิดขึ้นอย่าง เต็มเปี่ยมก็ต่อเมื่อใจของเราใส บริสุทธิ์ จะได้เหมาะสมที่จะเป็น ภาชนะรองรับบุญใหญ่ เพราะฉะนั้น เวลาที่เหลืออยู่นี้ นั่งธรรมะกันให้ดี ทำไปเรื่อยๆ ไม่ยาก แค่นั่งนิ่ง ๆ เฉยๆ เดีย เดี๋ยวเห็นเอง จะเห็น ตอนที่เรามีความสุขมากๆ เดีย เรียนรู้เรื่องราวความเป็นจริงของชีวิต ด้วยตัวของ เราเองเลย เมื่อถึง ณ ตรงนั้น เดี๋ยวเราจะได้ศึกษา ๓๑